10 talarów - Bajki / Królewna Śnieżka
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
* Nakład 1000 szt. - rant gładki i ząbkowany: po 500 szt.
Monetę wybito w komplecie z pięcioma innymi. Każda poświęcona jest innej bajce i są to:
- 10 TALARÓW - STOLICZKU NAKRYJ SIĘ,
- 10 TALARÓW - KRÓLOWA ŚNIEGU,
- 10 TALARÓW - KRÓLEWNA ŚNIEŻKA,
- 10 TALARÓW - TRZY MAŁE ŚWINKI,
- 10 TALARÓW - CALINECZKA,
- 10 TALARÓW - MAŁA SYRENKA.
Królewna Śnieżka (niem. Schneewittchen) – jedna z najbardziej popularnych baśni braci Grimm.
Baśń ukazała się w wydanym po raz pierwszy w latach 1812-1815 zbiorze około 200 utworów zatytułowanym Bajki dla dzieci (Kinder – und Hausmärchen). Pierwsze wydanie polskie, Baśnie dla dzieci i młodzieży, ukazało się w roku 1895.
Śnieżka w trumnie, ilustracja Theodora Hosemanna do islandzkiego tłumaczenia utworu z 1852 (WIKIPEDIA)
Zbiór opracowany przez braci Jacoba i Wilhelma Grimmów został wpisany do rejestru "Pamięci świata" przez międzynarodową organizację UNESCO.
Na podstawie baśni w wytwórni Walta Disneya został zrealizowany w 1937 film animowany Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków .
Na życie pięknej królewny dybie zła macocha-czarownica, zazdrosna o jej urodę. Początkowo każe ją zabić myśliwemu, a na dowód wykonania rozkazu pokazać jej serce. Myśliwy lituje się nad dziewczyną i zostawia ją w lesie, dostarczając na zamek serce zająca. Śnieżka znajduje w lesie domek, należący do krasnoludków i zamieszkuje z nimi. Zła macocha dowiaduje się jednak, że Śnieżka żyje i, zmieniając postać, trzy razy usiłuje ją zabić. Dwukrotnie królewnę ratuje przybycie krasnoludków, za trzecim razem Śnieżka zjada połowę zatrutego jabłka. Zrozpaczone krasnoludki, myśląc, że nie żyje, układają ją w szklanej trumnie. Przejeżdżający nieopodal książę, zachwycony urodą dziewczyny błaga, by krasnoludki podarowały mu ciało Śnieżki. Podczas poruszenia trumny Śnieżce wypada z ust zatruty kawałek jabłka i budzi się ona do życia. Książę natychmiast się jej oświadcza. Zaproszonej na wesele macosze ze złości pęka serce.
W pierwszej wersji wydanej przez Grimmów czarnym charakterem była zazdrosna matka Śnieżki. Uważa się, że zmiana w późniejszych wersjach na macochę miała służyć stonowaniu tej historii.
U Grimmów dowodem na śmierć Śnieżki, który ma przynieść myśliwy, są płuca i wątroba, zastąpione przez litościwego mężczyznę wnętrznościami dzika. W filmie Disneya, a także w niektórych tłumaczeniach, płuca i wątroba zostały zastąpione sercem, a dzik zającem.
Często spotykane jest też nieco odmienne zakończenie, spopularyzowane przez film Disneya, w którym Śnieżkę ożywia pocałunek księcia – prawdopodobnie wzorowane na Śpiącej królewnie. Nie zapominajmy także o lustrze które stwierdziło, że Śnieżka jest ładniejsza od złej królowej.
Imiona krasnoludków:
- Mędrek
- Gburek
- Apsik
- Wesołek
- Śpioszek
- Gapcio
- Nieśmiałek
Baśnie braci Grimm (niem. Grimms Märchen) – cykl baśni spisanych przez niemieckich pisarzy i językoznawców, braci Wilhelma i Jacoba Grimmów. Zbiór ten, powstały na podstawie wieloletnich badań podań, mitów i opowieści ludowych, stał się klasyką literatury, przetłumaczoną na wiele języków.
Bracia Grimm, w publikowanych baśniach, zmierzali w do odtworzenia najstarszego wzorca motywów baśniowych w nich występujacych, stąd charakterystyczne dla tych opowieści okrucieństwo. Różniło ich to od łagodniejszego ujęcia tych tematów przez francuskiego bajkopisarza Charlesa Perraulta. Niemniej w świecie tych baśni panowało żelazne prawo moralne - dobro i przezorność zwycięża niegodziwość.
Pierwsze wydanie, pt. Kinder- und Hausmärchen, ukazało się w latach 1812–1815. Oryginał, znany pod nazwą Kassel Handexemplare (pol. Rękopis Kasselski), został wpisany na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO i można go zobaczyć na wystawie w muzeum braci Grimm w Kassel.
Pierwsze wydanie polskie, pt. Baśnie dla dzieci i młodzieży ukazało się w roku 1895.
Podwójny portret Wilhelma (po lewej) i Jakuba Grimmów autorstwa Elisabeth Marii Anny Jerichau-Baumann, 1855 (ilustracja: WIKIPEDIA)