*- nakład 17 szt., w tym 6 szt. wybito stemplem odwróconym, 1 szt. stemplem odwróconym, rant ząbkowany

Wydano monety:
- 10 miedziaków numizmatycznych; STOP: mosiądz, MASA: 13 g, ŚREDNICA: 32 mm, STEMPEL: lustrzany, NAKŁAD: 3000 szt. (w tym 1500 szt. wybito stemplem odwróconym), emisja: 1 lipca 2009 r.;
- 10 miedziaków numizmatycznych; STOP: mosiądz platerowany srebrem, MASA: 13 g, ŚREDNICA: 32 mm, STEMPEL: lustrzany, NAKŁAD: 300 szt. (w tym 150 szt. wybito stemplem odwróconym), emisja: 1 lipca 2009 r.;
- 100 miedziaków numizmatycznych; STOP: miedź srebrzona oksydowana, masa: 51,5 g, średnica: 50 mm, nakład: 500 szt., emisja: 1 czerwca 2009 r.
- 500 talarów numizmatycznych; STOP: Ag 925, MASA: 28,28 g, ŚREDNICA: 38,61 mm, STEMPEL: lustrzany, NAKŁAD: 107 szt. (w tym 6 szt. wybito stemplem odwróconym, 1 szt. wybito stemplem odwróconym - rant ząbkowany), emisja: 15 września 2009 r.;
- 500 talarów numizmatycznych; STOP: Ag 925 oksydowane, MASA: 28,28 g, ŚREDNICA: 38,61 mm, STEMPEL: lustrzany, NAKŁAD: 17 szt. (w tym 6 szt. wybito stemplem odwróconym, 1 szt. wybito stemplem odwróconym - rant ząbkowany), emisja: 15 września 2009 r.;
- 1000 dukatów numizmatycznych; STOP: Au 900, MASA: 8 g, ŚREDNICA: 22 mm, STEMPEL: lustrzany, NAKŁAD: 52 szt. (w tym 2 szt. wybito stemplem odwróconym), emisja: 15 września 2009 r.

Św. Eligiusz w warsztacie, Petrus Cristus, ok. 1449 - ilustracja: WIKIPEDIA

Święty Eligiusz (588 - 659) jest patronem numizmatyków, mincerzy, grawerów i złotników. Urodził się w Chaptelat w dzisiejszej Francji w wykształconej i wpływowej rodzinie. Ojciec Eligiusza, rozpoznając jego olbrzymi talent, wysłał syna do złotnika Abbo, mistrza mennicy w Limoges. Później Eligiusz przeniósł się do Neustrii, królestwa Franków, gdzie pracował pod kierownictwem skarbnika Babo, dzięki któremu - jak głosi legenda - król Franków Chlotar II zlecił Eligiuszowi wykonanie tronu ze szczerego złota, wysadzanego szlachetnymi kamieniami.
Ze złota dostarczonego Eligiuszowi do wykonania jednego tronu, przyszły święty był w stanie wykonać dwa, co zyskało uznanie w oczach króla, który zaprosił mistrza na swój dwór w Marsylii. Wkrótce uczciwość i kunszt Eligiusza umożliwiły mu pracę nad coraz donioślejszymi i prestiżowymi zamówieniami. Po śmierci Chlotara II, jego syn Dagobert uczynił Eligiusza swoim naczelnym kanclerzem, co ten wykorzystał wspierając rzesze ubogich i potrzebujących oraz wykupując niewolników. Coraz zamożniejszy Eligiusz założył liczne klasztory, a za zgodą króla wysyłał swoich podwładnych do miast i wsi, skąd zabierali ciała straconych przestępców, by odprawić im godne pogrzeby. Mistrz nie szczędził pieniędzy na kaplice i bazyliki ku czci świętych i ich relikwii.
Po śmierci Dagoberta Eligiusz wydał walkę symonii - handlu godnościami i urzędami kościelnymi, sakramentami oraz dobrami duchowymi - czym zyskał poparcie kleru i ludu. Dzięki temu mianowano go następcą biskupa diecezji Tournai - Acariusa. Jako że podległe Eligiuszowi tereny zamieszkane były głównie przez pogan, rozpoczął on krzewienie chrześcijaństwa wśród poddanych, wybudował też wiele kościołów, klasztorów, założył też zakon dla dziewic.
Eligiusz najczęściej przedstawiany jest jako biskup trzymający w prawej ręce pastorał, natomiast na otwartej lewej dłoni umieszcza się miniaturę kościoła wykonaną ze złota. Najbardziej znany wizerunek świętego stworzył Petrus Christus na obrazie Św. Eligiusz w warsztacie w roku 1449. Dzieło należy obecnie do kolekcji Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Na posiedzeniu Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego we wrześniu 1999 roku podjęto decyzję, aby corocznie każdy trzeci czwartek września obchodzić jako Dzień Numizmatyki, a także wybrano świętego Eligiusza opiekunem polskich numizmatyków.
Certyfikat autentyczności monety wykonany jest z mosiężnej płytki o wymiarach 40 x 40 cm. Napisy i znaki na certyfikacie wykonane są specjalną techniką grawerską bardzo trudną do podrobienia. Numer podany w ramce jest wybijany ręcznie przez mincerza Mennicy Kresowej.