800 lat Reguły Franciszkańskiej.
W 1209 r. papież Innocenty III w Rzymie zatwierdził ustnie Regułę (Vita Fratrum Minorum), czyli zebrany w kilka punktów sposób życia, który osobiście przedstawił mu św. Franciszek z Asyżu. Wydarzenie to przyjmuje się za oficjalny początek zakonu i charyzmatu franciszkańskiego.

Wyemitowano również kwartnik franciszkański w mosiądzu.

Zakon Braci Mniejszych (łac. Ordo Fratrum Minorum, pot. franciszkanie) – katolicka wspólnota zakonna z grupy zakonów żebrzących. Założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu. Zakon ten w 1517 roku na mocy bulli Ite et vos ad vineam meam został podzielony na Zakon Braci Mniejszych zwanych Obserwantami, oraz Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych. W 1619 pełną niezależność uzyskała trzecia gałąź: Zakon Braci Mniejszych Kapucynów. Wszystkie trzy zakony są oparte na tej samej regule, napisanej przez św. Franciszka i zatwierdzonej przez papieża Honoriusza III 29 listopada 1223 roku. Posiadają wspólne dziedzictwo historyczne i duchowe. Różne konstytucje oraz przełożeni stanowią jednakże o ich odrębności prawnej.
Istotę życia Braci Mniejszych wyznaczają słowa Reguły z roku 1223:
Reguła i życie braci mniejszych polega na zachowaniu świętej Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa przez życie w posłuszeństwie, bez własności i w czystości. (Regula bullata rozdz. I)
Habity franciszkanów mogą się różnić w zależności od ich przynależności. Cechą wspólną dla wszystkich jest sznur z trzema węzłami symbolizującymi rady ewangeliczne. Na zdjęciu: franciszkanin z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.
Jest to istota charyzmatu i działalności naśladowców św. Franciszka. Jej uniwersalność powoduje, że Bracia Mniejsi prowadzą bardzo zróżnicowaną działalność: pomoc ubogim, misje, kaznodziejstwo, prowadzenie parafii i sanktuariów, działalność naukowa (warto wspomnieć średniowieczny nurt filozoficzno-teologiczny (szkoła franciszkańska), do której zaliczani są m.in: św. Antoni Padewski, św. Bonawentura, bł. Jan Duns Szkot, William Ockham, Roger Bacon i inni). Jednak przed działalnością zewnętrzną pierwszeństwo posiada życie modlitwy. Charyzmat franciszkański jest więc kontemplacyjno-czynny.
W Polsce pierwszy klasztor franciszkański powstał w 1236 we Wrocławiu, a następny w 1237 w Krakowie.

Habity franciszkanów mogą się różnić w zależności od ich przynależności.
Cechą wspólną dla wszystkich jest sznur z trzema węzłami symbolizującymi rady ewangeliczne.
Na zdjęciu: franciszkanin z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych - ilustracja: WIKIPEDIA