20 orn (mosiądz)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
*nakład ogólny żetonów w mosiadzu i golden nordic / Wyemitowano również klipy w mosiadzu i miedzi.
Żeton upamiętniający 20-lecie odzyskania niepodległości administracyjnej Gminy Ornontowice.
Ornontowice – (niem. Ornontowitz) wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim, w gminie Ornontowice.
Miejscowość wzmiankowana na początku XIV wieku (prawdopodobnie 1305) jako Renoltowitz, 30 lat później istniała tu parafia. W 1634 założono warzelnię soli wielickiej, a w 1680 szkołę. Pierwsza kopalnia węgla kamiennego w Ornontowicach powstała w 1798 pod nazwą Leopold. Wiek XIX, to dalsze uprzemysłowienie miejscowości. Powstaje wielki piec (1860) oraz filia gliwickiej Fabryki Drutów, Łańcuchów i Gwoździ Hegenscheidta (1884, w przysiółku Kolonia Graniczna). W 1888 doprowadzono linię kolejową na potrzeby miejscowego przemysłu. W okresie dwudziestolecia międzywojennego Ornontowice znalazły się w województwie śląskim, w powiecie rybnickim. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego. Od 1991 roku Ornontowice stanowią samodzielną gminę, a 1 stycznia 1999 r. weszły w skład nowo powstałego powiatu mikołowskiego.
W Ornontowicach działa Kopalnia Węgla Kamiennego Budryk.
Herb Ornontowic - ilustracja: WIKIPEDIA
W Ornontowicach znajduje się Pałac Hegenscheidta. Obiekt pochodzi z początku XX w. i został zbudowany dla rodziny Hegenscheidt. Eklektyczny pałac z cechami stylu neorenesansu północnego, swój obecny kształt zawdzięcza ostatnim właścicielom dóbr: Ottonowi i jego synowi Klausowi Hegenscheidt, którzy dokonali jego gruntownej przebudowy i rozbudowy z końcem XIX w. Dwupiętrowy pałac z wieżą usytuowany jest w parku krajobrazowym. Jest to budynek murowany, otynkowany na wysokim cokole z dachem wielospadowym krytym dachówką ceramiczną. Charakterystycznym elementem elewacji południowej jest taras z podcieniami arkadowymi, inne ciekawe elementy architektoniczne to trójkątne szczyty, uskokowe gzymsy, liczne pilastry międzyokienne oraz półokrągły portal. Wewnątrz zachowane są oryginalne piece i boazerie, jak i okrągła sala balowa. Nieużytkowany, stanowiący własność prywatną.