(Pamiątkowy żeton w formie monety)

Żeton wyemitowano w golden nordic i alpace.

Dla uczczenia Roku 2011 jako Roku Kolbiańskiego została wyemitowany żeton okolicznościowy ROK ŚW. MAKSYMILIANA MARII KOLBEGO.
Służy on promocji Roku Kolbiańskiego 2011 oraz ma przybliżyć mieszkańcom Zduńskiej Woli i odwiedzającym miasto turystom sylwetkę Świętego Maksymiliana.

Zduńska Wola — miasto i gmina w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim. Położone jest na Wysoczyźnie Łaskiej, na obszarze prawie równinnym, nad rzeką Pichną, prawym dopływem Warty. Jest siedzibą gminy i powiatu, a także członkiem Związku Miast Polskich.
Prawa miejskie zostały nadane w 1825 r., jednak historia osadnictwa na terenach Zduńskiej Woli sięga XIV wieku. Od XIX wieku miasto prężnie rozwijało się jako ośrodek przemysłu włókienniczego, zaś w dwudziestoleciu międzywojennym - jako węzeł kolejowy będący częścią magistrali węglowej.
Według danych statystycznych z 31 grudnia 2009, miasto liczyło 43 969 mieszkańców. Powierzchnia miasta wynosi 24,58 km².

Herb Zduńskiej Woli - ilustracja: WIKIPEDIA

Zduńska Wola leży w obszarze Wysoczyzny Łaskiej w makroregionie Niziny Południowowielkopolskiej. Rzeźba terenu jest mało urozmaicona - średnia wysokość terenu waha się między 170 a 180 m n.p.m., osiągając maksymalnie 192 m n.p.m.. Przez miasto przepływają dwie niewielkie rzeczki - Pichna i Tymianka, w większości nieuregulowane. Wśród zbiorników wodnych znajdują się dwa stawy położone w parku miejskim, zbiornik retencyjny Kępina o powierzchni 7,4 ha oraz niewielki zbiornik przeciwpożarowy położony w przemysłowej części miasta. Nie występują żadne surowce mineralne. Dawniej wydobywany był piasek i żwir na potrzeby lokalne. Obecnie trwają prace nad wykorzystaniem energii geotermalnej.
Miasto leży w strefie klimatycznej umiarkowano-przejściowej. Roczne opady wahają się pomiędzy 500 a 600 mm. Średnia temperatura stycznia wynosi -2,5 °C, a lipca 18 °C. Okres wegetacyjny trwa od początku kwietnia do początku października i trwa 215 dni.

Kolbe Maksymilian Maria, właściwie Rajmund Kolbe, święty (1894-1941), franciszkanin. 1907 wstąpił do seminarium franciszkańskiego we Lwowie. 1918 otrzymał święcenia kapłańskie. W tym samym roku założył Rycerstwo Niepokalanej, stowarzyszenie ludzi świeckich zajmujących się apostolstwem pod znakiem Maryi. W 1919 wrócił do kraju, poszerzając działalność Rycerstwa Niepokalanej. W 1927 utworzył w Teresinie pod Warszawą nowy ośrodek oraz zainicjował Małe Seminarium Misyjne, któremu nadał nazwę Niepokalanów.
W 1930 wyjechał do Japonii tworząc tam japoński Niepokalanów. 1936 powrócił do Polski. We wrześniu 1939 aresztowany przez Niemców. Zwolniony w grudniu 1939. Ponownie aresztowany w 1941. Przebywał na Pawiaku, następnie przewieziony do Oświęcimia, gdzie dobrowolnie wybrał śmierć głodową za współwięźnia, Franciszka Gajowniczka (ojca wielodzietnej rodziny, który przeżył obóz oświęcimski), jednego ze skazanych na śmierć. Po 2 tygodniach męczarni, 14 sierpnia 1941 dobity przez Niemców zastrzykiem trucizny. Kanonizowany 10 października 1982 przez papieża Jana Pawła II.

Maksymilian Maria Kolbe, 1940 - fotografia: WIKIPEDIA