Czwarty żeton z zapowiadanej serii ZARZĄD GŁÓWNY i ORGANIZACJE ZAKŁADOWE I MIĘDZYZAKŁADOWE ZZKŚl. w Spółkach Kolejowych.

Opakowanie:  ozdobna okładka.

Federacja Związków Zawodowych Pracowników Polskich Kolei Państwowych - zrzeszająca dziewięć organizacji związkowych pracowników Polskich Kolei Państwowych. Związek jest jednym z członków - założycieli centrali związkowej pn Forum Związków Zawodowych, z siedzibą w Bydgoszczy. Federacja jest też zrzeszona w Europejskiej Federacji Pracowników Transportu (European Transport Workers Federation) z siedzibą w Brukseli.

Chronologia
-   1918 - powołanie Związku Zawodowego Kolejarzy Rzeczypospolitej Polskiej (ZZK)
-   1921 - modyfikacja nazwy na Związek Zawodowy Kolejarzy
-   1939-1945 - prowadzenie ograniczonej a niejednokrotnie konspiracyjnej działalności pod nazwą Rodzina Kolejowa
-   1945-1948 - kontynuowanie działalności pod nazwą Związek Zawodowy Kolejarzy
-   1949 - przystąpienie do struktur CRZZ
-   1948-1980 - działalność pod nazwą Związek Zawodowy Pracowników Kolejowych PRL
-   1980 - przyjęcie nazwy NSZZ Pracowników Kolejowych PRL oraz wystąpienie ze struktur CRZZ
-   1983 - powołanie Federacji Związków Zawodowych Pracowników PKP
-   1984-1991 - członkowstwo w OPZZ
-   2002 - przystąpienie do FZZ

Organizacje członkowskie federacji
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Dolnośląskich, Wrocław
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Małopolski, Kraków
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Okręgu Centralnego, Warszawa
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Pomorza Zachodniego, Szczecin
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Rzeczpospolitej Polskiej, Gdańsk
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Śląskich, Katowice
-   Związek Zawodowy Kolejarzy Zachodniego Obszaru RP, Poznań
-   Związek Zawodowy Kolejarzy z siedzibą w Lublinie
-   Związek Zawodowy Pracowników Grupy PKP, Warszawa

Katarzyna Aleksandryjska, cs. Wielikomuczenica Jekatierina (ur. ok. 282, zm. ok. 300) – męczennica chrześcijańska, jedna z Czternastu Świętych Wspomożycieli, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Według legendy urodziła się w Aleksandrii w Egipcie i była córką króla Kustosa. Przez lata uchodziła za jedną z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego, jednak współcześni badacze podważają jej istnienie. Prawdopodobnie za podstawę legendy o Katarzynie z Aleksandrii posłużył życiorys Hypatii z Aleksandrii.
Według tradycji była bogatą i wykształconą chrześcijanką z Aleksandrii, która przyjęła śluby czystości. Poniosła śmierć męczeńską w wieku 18 lat. Otwarcie krytykowała prześladowania chrześcijan i postępowania cesarza Maksencjusza lub Maksymiana, żonę którego nawróciła na chrześcijaństwo. Wyrok śmierci zapadł po dyspucie religijnej, w której Katarzyna okazała się bieglejsza od pięćdziesięciu mędrców niechrześcijańskich, część z nich nawracając. Niezadowolony z takiego obrotu sprawy cesarz skazał Katarzynę na śmierć po torturach; odstąpiono od łamania kołem po zniszczeniu narzędzia tortur przez anioła i wyrok wykonano przez ścięcie. Wśród najstarszych autorów, wspominających Katarzynę, byli święty Rufin i Euzebiusz z Cezarei Palestyńskiej.
Kult świętej rozwinął się zarówno w kościele zachodnim, jak i w prawosławiu. W Polsce wystawiono ku jej czci ponad 170 budowli sakralnych; w 1571 w Braniewie Regina Protmann założyła zgromadzenie zakonne katarzynek. Kilkadziesiąt miejscowości polskich wywodzi swoją nazwę od imienia Katarzyny, postać świętej znajduje się w herbach m.in. Działdowa, Tyczyna i Nowego Targu. Męczeństwo świętej stało się także tematem malarskim, m.in. dzieł Rafaela, Caravaggio i Hansa Memlinga.
Na szczycie Góry Świętej Katarzyny na Synaju znajduje się niewielka Kaplica św. Katarzyny, gdzie według tradycji, ciało 18-letniej świętej Katarzyny zostało umieszczone przez aniołów na najwyższym szczycie. W X w. zostało przeniesione przez mnichów-pustelników na dół góry i umieszczone w złotej trumnie w wybudowanym klasztorze św. Katarzyny. Od tego czasu szczyt nazwany został na jej cześć, a miejsce to zaczęto łączyć z jej kultem.
Święta Katarzyna stała się patronką wielu miast, uczelni (m.in. Sorbony) i świątyń. Jest patronką zakonu katarzynek, Nowego Targu, Dzierzgonia, uniwersytetów, różnych zawodów (m.in. adwokatów, bibliotekarzy, drukarzy, filozofów chrześcijańskich, kolejarzy, młodych dziewcząt, studentów i uczonych).

Święta Katarzyna z Aleksandrii – obraz pędzla Caravaggia - ilustracja: WIKIPEDIA