Wyemitowano monety:
- 1000 złotych rybek, stempel zwykły (złoto - Au 900) / 50 szt.,
- 1000 złotych rybek, stempel odwrócony (złoto - Au 900) / 2 szt., (odwrócony, bok ząbkowany) / 1 szt.,
- 100 złotych rybek (srebro - Ag 925-lustrzany-zwykły) / 100 szt.,
- 100 złotych rybek (srebro - Ag 925-lustrzany-odwrócony) / 6 szt., (lustrzany-odwrócony, bok ząbkowany) / 2 szt.,
- 100 złotych rybek (srebro - Ag 925 oksydowane-zwykły) / 100 szt.,
- 100 złotych rybek (srebro - Ag 925 oksydowane-odwrócony) / 6 szt., (lustrzany-odwrócony, bok ząbkowany) / 2 szt.,
- 10 złotych rybek (mosiądz srebrzony-oksydowany) / 1000 szt.,
- 10 złotych rybek (mosiądz srebrzony-oksydowany, stempel odwrócony) / 1000 szt.,
- 10 złotych rybek (mosiądz) stempel lustrzany-zwykły / 8000 szt., stempel lustrzany-odwrócony / 2000 szt.

W 2013 r. wyemitowano również żetony 10 złotych rybek - PSTRĄG POTOKOWY  w mosiądzu posrebrzanym z tampondrukiem (z części żetonów mosiężnych z ogólnego nakładu).

RYBY POLSKICH AKWENÓW - seria monet zastępczych skierowana do wszystkich miłośników ryb, wędkarstwa i pięknych numizmatów. Przewidziano emisję szczupaka, pstrąga potokowego, lina, suma i karpia. Emitentem honorowym jest Polski Związek Wędkarski - organizacja zrzeszająca ponad 600 tys. członków, kontynuator historii i tradycji zorganizowanego wędkarstwa polskiego, rozpoczętego w 1879 roku pod zaborami przez Krajowe Towarzystwo Rybackie.
Monety wybite są w mosiądzu, srebrze i złocie, honorowane przez wybrane sklepy wędkarskie i numizmatyczne.
Pełnią funkcję zbliżoną do bonu towarowego i nie są prawnym środkiem płatniczym, ani nie zastępują prawnych środków płatniczych.
Emitentem honorowym jest Polski Związek Wędkarski - organizacja zrzeszająca ponad 600 tys. członków, kontynuator historii i tradycji zorganizowanego wędkarstwa polskiego, rozpoczętego w 1879 roku pod zaborami przez Krajowe Towarzystwo Rybackie.

Pstrąg potokowy (Salmo trutta m. fario) – ryba z rodziny łososiowatych (Salmonidae), należąca do gatunku Salmo trutta, ekologiczna odmiana troci atlantyckiej (S. t. trutta) przystosowana do życia wyłącznie w wodach słodkich.

Pstrąg potokowy - fotografia: WIKIPEDIA

Występowanie
W Polsce liczny na południu i północy kraju. Występuje w górskich potokach Beskidów, Tatr, Sudetów, Jury Krakowsko-Częstochowskiej, także w rzekach Dolnego Śląska, Pomorza Zachodniego i Środkowego, na Warmii i Mazurach, w dopływach Warty. Poza Polską w naturalny sposób występuje w całej niemal Europie oraz północnej Afryce i nielicznie w Azji. Sztucznie rozprzestrzeniony na wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy. Żyje w zimnych, dobrze natlenionych i dzikich (nieuregulowanych) rzekach – głównie górskich.
Opis
W Polsce osiąga maksymalnie ok. 80 cm długości i 5 kg masy ciała. Kształt torpedowaty – ułatwiający życie w wartkim prądzie rzeki. Ubarwienie bardzo zmienne – zależne od miejsca przebywania. Na ciele liczne czarne i czerwone kropki. Brzuch żółtobiały lub żółty. Płetwa tłuszczowa jasna, ciemnoobrzeżona. Młode osobniki mają duże, wyraźne niebieskoszare plamy na bokach. Dorosłe samce mają często hakowato zagiętą ku górze żuchwę i dłuższą głowę niż samice.
Odżywianie
Jest typowym drapieżnikiem. Młode osobniki zjadają larwy owadów i skorupiaki. Dorosłe zjadają głównie ryby i owady. Często przechodzi na pokarm sezonowy, np. wczesną wiosną bardzo chętnie zjada świeżo wybudzone ze snu zimowego żaby. W maju odżywia się jętką majową, lipiec-sierpień- głównie małe ryby: cierniki, głowacze, słonecznice, kozy itp. Przystępując do tarła nie przestaje się odżywiać, powszechny jest również kanibalizm.
Rozród
Do tarła przystępuje jesienią podejmując krótkie (z reguły kilkukilometrowe) wędrówki tarłowe do niewielkich dopływów ze żwirowym dnem. Jednej samicy zazwyczaj towarzyszy kilka samców. Ikra jest składana do zagłębień wykopanych przez samice w żwirze pokrywającym dno. Zapiaszczenie tego żwiru ma silny wpływ na przeżywalność ikry i w miejscach gdzie jest ono bardzo silne tarło może się okazać zupełnie nieefektywne i larwy się nie wylęgną. Larwy tuż po wylęgu mają duży woreczek żółtkowy.
Zagrożenia
W Polsce zagrożony z powodu systematycznego niszczenia jego siedlisk poprzez postępującą zabudowę hydrotechniczną rzek górskich oraz dużą presję wędkarską i kłusownictwo.
Ochrona
--   W Wiśle i jej dopływach od jej źródeł do ujścia rzeki San; w rzece San oraz jej dopływach, w rzece Odra i jej dopływach od granicy państwowej z Republiką Czeską do ujścia rzeki Bystrzycy, oraz w rzece Bystrzyca i jej dopływach:
-       okres ochronny: 1.09 – 31.01
-       wymiar ochronny: 25 cm
--   Pozostałe wody:
-       okres ochronny: 1.09 – 31.12
-       wymiar ochronny: 30 cm
Limit dziennego połowu: 3 sztuki (łącznie z amurem białym, boleniem, brzaną, lipieniem, karpiem, szczupakiem i sandaczem)