*- nakład 200 szt., w tym 50 szt. wybito stemplem odwróconym

Wyemitowano żetony:
- 10 miedziaków chroniących przyrodę - ZAJĄC BIELAK / mosiądz, stempel zwykły - 2 500 szt. i stempel zwykły-odwrócony - 500 szt.,
- 10 miedziaków chroniących przyrodę - ZAJĄC BIELAK / mosiądz srebrzony, stempel zwykły - 150 szt. i stempel zwykły-odwrócony - 50 szt.

Instytut Ochrony Przyrody PAN – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk z siedzibą w Krakowie.
Dyrektorem Instytutu jest prof. dr hab. Henryk Okarma.
W 1953 roku został powołany Zakład Ochrony Przyrody PAN, wyspecjalizowana, samodzielna placówka naukowa działająca na rzecz ochrony przyrody. Organizatorem i pierwszym kierownikiem Zakładu był prof. Władysław Szafer. W 1978 roku placówkę przemianowano na Zakład Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych PAN, a w 1993 roku Zakład został przekształcony, decyzją Prezydium PAN, a potem Prezesa Rady Ministrów, w Instytut Ochrony Przyrody PAN.

ZAJĄC BIELAK (Lepus timidus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych. Zamieszkuje on głównie północne rejony Europy i Azji. Znany jest głównie z tego, że okresowo zmienia ubarwienie.
W lecie futro tego zająca na grzbiecie pokrywają czerwonobrązowe lub brązowoszare cętki. Futro na zadzie jest czerniawe a na szyi brązowe. Końce uszu są czarne. Dolna połowa ogona jest biała, a górna brązowawa. Zimą jego sierść jest cała biała. Palce stóp są długie i gęsto owłosione, a dzięki możliwości szerokiego rozpościerania ich mogą pełnić rolę rakiet śnieżnych. Przystosowane są doskonale do biegania po miękkim śniegu.
Długość: do 67 cm (w tym ogon do 6,5 cm), masa: 2-5,8 kg. Jest nieco mniejszy od zająca szaraka, ma krótsze uszy (do 10,5 cm). Gdy się je położy sięgają końca pyszczka.
Bielak, podobnie jak inne zające, ratuje się przed drapieżnikami ucieczką. Nie kopie nor w ziemi, jak czynią to jego krewniacy – króliki. Żeruje głównie nocą, dzień spędzając na czuwaniu, ukryty w zaroślach. Jego naturalnymi wrogami są tylko ryś, piesiec i sowa śnieżna.

Zając bielak - fotografia: WIKIPEDIA