80 gliwicka marka
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Moneta była bita również w bimetalu o nominale 8 gliwicka marka.
W 2014 roku wyemitowano także 8 GLIWICKA MARKA w bimetalu z tampondrukiem jako uzupełnienie emisji (z części żetonów bimetalowych z ogólnego nakładu).
Szlak Zabytków Techniki to tematyczny, samochodowy szlak turystyczny o zasięgu regionalnym, obejmujący obiekty związane z dziedzictwem przemysłowym województwa śląskiego. Tworzy go 31 obiektów związanych z tradycją górniczą i hutniczą, energetyką, kolejnictwem, łącznością, produkcją wody oraz przemysłem spożywczym. Intencją autorów projektu jest zbudowanie, w oparciu o najważniejsze i najciekawsze pod względem walorów historycznych i architektonicznych obiekty poprzemysłowe w regionie, markowego produktu turystycznego. Docelowo Szlak Zabytków Techniki ma stać się najbardziej interesującą trasą turystyki industrialnej w kraju i jako jeden z głównych markowych produktów turystycznych województwa śląskiego charakteryzować region na turystycznej mapie Polski i Europy.
Patronat Honorowy nad całą akcją objął: Marszałek Sejmiku Samorządowego Województwa Śląskiego.
Gliwice (śl. Glywicy, łac. Glivitium, niem. Gleiwitz, czes. Glivice albo Hlivice) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, położone na Wyżynie Śląskiej, nad rzeką Kłodnicą. Siedziba władz ziemskiego powiatu gliwickiego oraz kurii diecezji gliwickiej.
Miasto przyłączono do Polski w 1945 roku. W latach 1945-1950 należało do województwa śląskiego. W latach 1950-1998 miasto należało do województwa katowickiego.
Gliwice zajmują 17. miejsce na liście największych miast Polski według powierzchni, 18. miejsce na liście największych miast Polski według ludności, jest także 4. największym miastem województwa śląskiego według ludności.
Herb Gliwic - ilustracja: WIKIPEDIA
Radiostacja gliwicka
Gliwicka radiostacja jest unikatem inżynieryjnym na skalę światową. Wieża o wysokości 111 metrów w całości zbudowana jest z modrzewiowych bali. To najwyższa w pełni drewniana konstrukcja na świecie.
Cała konstrukcja połączona jest przy pomocy 16 100 mosiężnych śrub. Do budowy nie użyto ani jednego stalowego gwoździa. U podstawy wieża ma wymiary 20 x 20 metrów. Na radiostacji znajdują się 4 platformy. Najwyższa usytuowana jest na wysokości 109,7 metrów i ma wymiary 213 x 213 cm. Radiostacja gliwicka jest obiektem chronionym prawem – została wpisana do rejestru zabytków.
Gliwice, radiostacja gliwicka - fotografia: WIKIPEDIA
HistoriaRadiostacja gliwicka została zbudowana w 1935 roku. Od 22 grudnia 1935 roku pracował na niej 8–kilowatowy nadajnik Lorenz na częstotliwości 1231 kHz, co odpowiadało fali długości 243,1 metrów.
Do historii przeszła przeprowadzona 31 sierpnia 1939 roku tzw. prowokacja gliwicka. Niemieccy spadochroniarze przebrani w polskie mundury dostali się na teren radiostacji i spacyfikowali ją. Chcieli zrzucić na Polskę odpowiedzialność za rozpoczęcie II wojny światowej. Gliwicka radiostacja nie posiadała studia mikrofonowego, o czym Niemcy nie wiedzieli – prowokacja nie przyniosła zamierzonego efektu
Radiostacja gliwicka działała do około 22 stycznia 1945 roku, kiedy to do miasta zaczęła wkraczać Armia Czerwona. 25 maja 1945 roku radiostacja została przekazana Polakom i ponownie zaczęła nadawać. Od października 1945 do 1950 roku nadawano z niej regularnie audycje katowickie. Przez kolejne lata wieża służyła przede wszystkim do zagłuszania zagranicznych stacji radiowych (głównie Radia Wolna Europa).
Przez kolejne lata Radiostacja gliwicka służyła głównie do prób emisyjnych nowych nadajników oraz różnym telewizyjnym celom produkcyjnym.
Od 2002 roku wieża jest własnością miasta Gliwice. W 2005 roku obiekt przejęło Muzeum w Gliwicach i utworzyło tam Muzeum Historii Radia i Sztuki Mediów. W przyszłości ma być to muzeum multimedialne. Obecnie, po remoncie zachowawczym, służy celom edukacyjnym jako miejsce historyczne, w którym zachowała się duża ilość zabytkowej aparatury radiowej.