Wyemitowano również 7 denarów w odwróconym bimetalu.

Wolin (dawniej Julin, Wołyń, niem. Wollin) – miasto w północno-zachodniej Polsce części woj. zachodniopomorskiego, w powiecie kamieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wolin.
Wg danych z 31 grudnia 2009 miasto miało 4 879 mieszkańców. W Wolinie co roku odbywa się Festiwal Słowian i Wikingów. Tutejsza rzymskokatolicka parafia św. Mikołaja jest siedzibą dekanatu.

Herb Wolina - ilustracja: WIKIPEDIA

Wolin znajduje się w północno-zachodniej części woj. zachodniopomorskiego, w południowej części powiatu kamieńskiego. Miasto położone jest na Pobrzeżu Szczecińskim, na południowym cyplu wyspy Wolin, nad cieśniną Dziwna. Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 14,47 km².
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 3 (Świnoujście – Szczecin).

Początkiem wczesnośredniowiecznego Wolina była osada nad Dziwną. Dzięki dogodnemu położeniu i handlowi osada szybko się rozwijała. W średniowieczu stała się ośrodkiem kultu Świętowita. W sąsiedztwie miasta powstały cmentarzyska: Młynówka oraz Wzgórze Wisielców. Początkowo państwo-miasto prowadziło samodzielną politykę i walczyło z wojskami Mieszka I. Po zwycięstwie Mieszka I Wolin wraz z całym Pomorzem Zachodnim znalazł się na terytorium Polski[5]. Od początku XI do połowy XVII wieku miasto należało do księstwa zachodniopomorskiego, w którym panował ród Gryfitów. Po roku 1630 Wolin znalazł się pod panowaniem szwedzkim i pozostał tam do roku 1720, gdy przeszedł pod panowanie Prus. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa szczecińskiego.

Nazwa miasta jest taka sama jak nazwa wyspy Wolin, na której jest położone.
Pierwotne brzmienie nazwy jest trudne obecnie do odtworzenia. Na ogół nazwę wywodzi się z prasłowiańskiego rdzenia "vel", "vol", ("mokry", "wilgotny", "wodny"), mogła więc brzmieć Wołyń (identycznie jak na zabużańskim pograniczu polsko-ruskim). W źródłach niemieckich występuje też pod nazwami: Jumne, Jumneta, Julin, Wineta, w sagach skandynawskich Jomsborg. Wszystkie te nazwy powstały na bazie nazwy pierwotnej, ulegając różnym przekształceniom w pisowni.
Przez krótki okres tuż po II wojnie światowej w języku polskim używano nazwy Wołyń. Obecną nazwę miasta wprowadzono rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 roku.

Jomsborg – domniemana osada Wikingów u ujścia Odry. Pojawia się w źródłach z XII-XIII wieku, pisał o niej Adam z Bremy oraz skaldowie skandynawscy. Najpełniejszą informacją o Jomsborgu jest anonima Jómsvikingasaga z początku XIII wieku.
Jomsborg miał zostać założony przez króla duńskiego Haralda Sinozębego, z namiestnictwa którego Jómswikingami dowodził Szwed Styrbjörn. Według Jómsvikingasagi pierwszym jarlem Jomsborgu był Palnatoki, a po nim Sigwald. Z Jomsborgiem łączy się także postać norweskiego króla Olafa Tryggvasona, który miał tam spędzić trzy lata.

Festiwal Słowian i Wikingów – cykliczna impreza plenerowa w formie archeologii eksperymentalnej. Odbywa się corocznie w pierwszy weekend sierpnia na wyspie Ostrów Recławski w Wolinie.
Festiwal Wikingów jest prawdopodobnie największą tego typu imprezą w tej części Europy. W roku 2008 ponad 1500 uczestników: wojowników, rzemieślników, odtwórców dawnych obrzędów i grup muzycznych z 21 państw - nie tylko Europy - prezentowało z zachowaniem historycznych realiów wszelkie aspekty życia Wikingów i Słowian, a wioskę wikingów odwiedziło 37 tysięcy turystów. Impreza jest także okazją do spotkań fascynatów nadbałtyckich kultur wczesnego średniowiecza.
Atrakcjami festiwalu na Wolinie są wielkie inscenizacje bitew wikingów i Słowian: zdobywanie grodu, palenie wioski, inscenizacje napadów i potyczek. Przedstawienia dawnych obrzędów: ślubu, pogrzebu - na podstawie wikińskich sag. Na wodzie rozgrywają się bitwy replik wikińskich i słowiańskich okrętów, wyścigi i turnieje np. wyścig po wiosłach, gdzie śmiałkowie muszą przebiec po rzędzie wioseł wystających z dulek okrętów. W trakcie trzech dni festiwalu Wikingowie, Słowianie, Bałtowie, Madziarzy, Rusini oraz wojowie i rzemieślnicy - odtwórcy postaci innych ludów - rozbijają w Wolinie repliki dawnych namiotów, strawę przygotowują korzystając ze średniowiecznych przepisów i produktów, rzemieślnicy lepią garnki a tkacze produkują materiał na ubrania, kowale kują żelazo a złotnicy ze srebra i brązu tworzą kopie wczesnośredniowiecznej biżuterii; szewcy szyją buty, a zbrojmistrze z drucianych kółek splatają kolczugi. W tym samym czasie po Dziwnie żeglują repliki wikińskich i słowiańskich okrętów i statków, czasami zdobionymi smoczymi zwieńczeniami dziobowych stew.
Zainteresowaniem turystów i uczestników cieszą się bitwy wojów, podczas których ścierają się ze sobą setki średniowiecznych żołnierzy. Goście festiwalowi mogą poznać tajniki różnorodnych rzemiosł i spróbować swoich sił w wytwarzaniu przedmiotów codziennego użytku. Na średniowiecznym jarmarku odwiedzający mogą kupić rekonstrukcje i kopie broni, ubrań, wyrobów rękodzieła a także skosztować dawnych potraw. Mogą też wypróbować swych sił we władaniu orężem: strzelić z łuku, rzucić oszczepem czy siekierą.
Edycje festiwalu na Wolinie charakteryzują się inscenizacjami plenerowymi w trakcie których odtwarzane są zwyczaje średniowiecznych ludów. Podczas trzech festiwalowych dni współcześni wikingowie walczą w inscenizowanych bitwach, ucztują, słuchają średniowiecznej muzyki.

Festiwal Wikingów w roku 2009 - fotografia: WIKIPEDIA