10 miedziaków chroniących przyrodę - TUR (mosiądz posrebrzany - st. odwrócony)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Wyemitowano żetony:
- 10 miedziaków chroniących przyrodę - TUR / mosiądz, stempel zwykły - 3 000 szt. i stempel zwykły-odwrócony - 1 000 szt.,
- 10 miedziaków chroniących przyrodę - TUR / mosiądz srebrzony, stempel zwykły - 300 szt. i stempel zwykły-odwrócony - 100 szt.
Instytut Ochrony Przyrody PAN – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk z siedzibą w Krakowie.
Dyrektorem Instytutu jest prof. dr hab. Henryk Okarma.
W 1953 roku został powołany Zakład Ochrony Przyrody PAN, wyspecjalizowana, samodzielna placówka naukowa działająca na rzecz ochrony przyrody. Organizatorem i pierwszym kierownikiem Zakładu był prof. Władysław Szafer. W 1978 roku placówkę przemianowano na Zakład Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych PAN, a w 1993 roku Zakład został przekształcony, decyzją Prezydium PAN, a potem Prezesa Rady Ministrów, w Instytut Ochrony Przyrody PAN.
Tur (Bos primigenius) – wymarły gatunek ssaka z rodziny krętorogich (Bovidae), przodek niektórych ras bydła domowego (Bos taurus). Z opisów w starych kronikach i zachowanych drzeworytów wynika, że tur był bardzo podobny do dużych ras bydła. Odkryty materiał wykopaliskowy jest niewielki.
Ilustracja z książki Zygmunta Herbersteina wydanej w 1556 roku. Napis na górze głosi: Urus sum, polonis Tur, germanis Aurox: ignari Bisontis nomen dederant (Urus jestem, po polsku tur, po niemiecku aurox: nieuki zowią mnie bizonem) - ilustracja: WIKIPEDIA
Puszcza Jaktorowska – kompleks leśny w województwie mazowieckim, na południowy zachód od Żyrardowa i północ od Radziejowic, nad rzeką Pisią, złożony głównie z borów sosnowych, dębowych i nielicznych brzozowych. Obecnie mocno zniszczony na skutek rabunkowej eksploatacji.
Pomnik ostatniej turzycy w Jaktorowie
Obecnie kompleks Puszczy Jaktorowskiej zajmuje niewielki obszar, dawniej jednak był bardzo rozległy. W XV wieku puszcza zajmowała ok. 900 km² i była ulubionym miejscem polowań książąt mazowieckich, a następnie królów polskich. Razem z Puszczą Bolimowską i Puszczą Korabiewską do XVI wieku tworzyła jednolity obszar leśny, łączący się z Puszczą Kampinoską. Obecnie powierzchnia zajmowana przez Puszczę Jaktorowską skurczyła się do ok. 200 km².
Od początku XV wieku była główną ostoją turów, chronioną na mocy prawa królewskiego. Tu też, w 1627 roku, padła, z przyczyn naturalnych, ostatnia samica tego gatunku. Wydarzenie to upamiętnia pomnik w Jaktorowie, odsłonięty w roku 1972.