Jubileusz 100. lecia Zespołu Szkół Kształcenia Rolniczego im. Macieja Rataja w Mieczysławowie.

Emisja: czerwiec 2012 r.

Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Macieja Rataja w Mieczysławowie 99-314 Krzyżanów

Załozyciel szkoły:

MIECZYSŁAW KRETKOWSKI urodził się 01.01.1846 roku w Baruchowie na Kujawach (powiat Włocławek). Do szkoły średniej uczęszczał w Płocku w latach 1861–1864.
W czasie Powstania Styczniowego 1863 r. uciekł ze szkoły do oddziału Powstańców. Wziął udział w jednej bitwie, po czym dowódca odesłał Go do szkoły.
Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo w Warszawskiej Szkole Głównej (1864–1866). Za radą ojca udał się do Szkoły Rolniczej w Żabikowie pod Poznaniem, a gdy tę rząd pruski zamknął, przez następne dwa lata kształcił się w Akademii Rolniczej w Pruszkowie na Śląsku. Odbył też szereg praktyk rolnych, w tym u gen. D. Chłapowskiego  w Turwi.
Wreszcie osiadł w nabytym dlań kilkusetmorgowym majątku Pokrzywnica niedaleko Piątku (pow. Łęczyca), doprowadzając go do rozkwitu.
W sprawach społecznych zaznaczył się przede wszystkim jako długoletni sędzia gminny (z wyboru), a także jako hojny – choć cichy – ofiarodawca.
Cieszył się dużym uznaniem i zaufaniem u sąsiadów, zarówno ziemian, jak i włościan.
Mając na celu podniesienie poziomu oświaty rolniczej na Ziemi Kutnowskiej, w czerwcu 1910 r. zakupił od Jana Franciszka Czarnowskiego dwór z zabudowaniami, oraz ponad 38 morgów ziemi parcelowanego majątku Wały pod Kutnem. Przez kolejne dwa lata ze środków własnych prowadził przebudowę budynków i (od 01.01.1912 r.) otworzył w Mieczysławowie roczną męską szkołę rolniczą. Dopóki pozwalało na to zdrowie uczył weterynarii, prowadził kadry i dbał o należyty rozwój placówki, zelektryfikował budynek, z własnych zbiorów urządził szkolną bibliotekę, przez szereg też lat dopłacał do utrzymania szkoły. W latach I wojny światowej (1914–1918) pełnił funkcję Przewodniczącego szkolnej Rady Opiekuńczej, potajemnie (przed okupantami) dowoził żywność, by uczniom poprawić i urozmaicić pożywienie.
Zmarł 29 marca 1920 roku. Pochowany został na Powązkach w Warszawie. Od 2002 r. Jego imię nosi szkolna biblioteka.
Pod koniec życia założył wraz z żoną "Fundację Sendzimira", która do dzisiaj propaguje zasady rozwoju zrównoważonego w Polsce. Dziś fundacja jest prowadzona m. innymi przez jego syna, Jana Sendzimira. Tadeusz Sendzimir został pochowany na cmentarzu w Bethlehem pod Waterburgiem w trumnie z ocynkowanej stali, sporządzonej ściśle według jego technologii.

MIECZYSŁAW KRETKOWSKI - fotografia: http://www.mieczyslawow.pl

Patron szkoły:

MACIEJ RATAJ urodził się 19 lutego 1884 r. we wsi Chłopy w powiecie Rudki, w województwie lwowskim. Pochodził z rodziny niezbyt zamożnego, lecz światłego chłopa. Jego dzieciństwo upłynęło na pasaniu krów, zabawach i czytaniu. Naukę rozpoczął w szkole ludowej w Rudkach, a następnie uczęszczał do szkoły do oddalonego o 3 km od Rudek Komarna. Następnie kształcił się w Gimnazjum Klasycznym we Lwowie. Rodzice nie mogli wspierać go materialnie, dlatego też od 4 klasy musiał sam zarabiać na swoje utrzymanie, udzielał korepetycji. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia filologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a także studiował prawodawstwo państw zachodnich.
W 1908 roku, po ukończeniu studiów, podjął pracę w VI Gimnazjum we Lwowie jako nauczyciel łaciny. W 1917 roku, przez kilka miesięcy, udzielał korepetycji dzieciom księcia Czartoryskiego, a w 1918 roku objął stanowisko nauczyciela łaciny w Gimnazjum w Zamościu.
Podczas studiów brał aktywny udział w organizacjach takich jak Bratnia Pomoc i Towarzystwo Szkoły Ludowej imienia Tadeusza Kościuszki. Nawiązał też bliższe kontakty z Polskim Stronnictwem Ludowym. W 1908 r., po rozpadzie PSL, Maciej Rataj opowiedział się po stronie PSL „Piast”. W 1918 r. rozpoczął współpracę z działaczami PSL „Wyzwolenie” i stał się faktycznym organizatorem ruchu ludowego na Zamojszczyźnie. Podczas pobytu w Zamościu redagował i wydawał „Gazetę Zamojską”. Został posłem na Sejm z listy PSL „Wyzwolenie” i na stałe przeprowadził się do Warszawy. W lipcu 1920 roku Maciej Rataj został członkiem Rady Obrony Państwa, a w koalicyjnym rządzie Witosa, ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Pełniąc te funkcje doprowadził do uchwalenia przez Sejm, 17 lutego 1921 roku, ustawy o zakładaniu i utrzymaniu powszechnych szkół podstawowych, powstania systemu kształcenia i dokształcania nauczycieli, powołania Państwowego Instytutu Pedagogicznego. Z jego inicjatywy powołano też (18.03.1921 r.) Komisję Pedagogiczną, która opracowała nowoczesny program oświaty.
1 grudnia 1922 r. Maciej Rataj został marszałkiem Sejmu RP. Pod jego przewodnictwem Sejm uchwalił 480 ustaw dotyczących wszystkich dziedzin życia państwowego, 100 ustaw skarbowych, ratyfikował też 105 umów międzynarodowych.
W dniu wybuchu II wojny światowej Maciej Rataj pozostał w Warszawie i przystąpił do tworzenia konspiracyjnego Stronnictwa Ludowego oraz konspiracyjnego ośrodka politycznego Polski Podziemnej. Nawiązał kontakt ze Służbą Zwycięstwu Polski utworzoną przez gen. Michała Karaszewicza - Tokarzewskiego i wchodził w skład Głównej Rady Politycznej. 28 listopada 1939 r. został aresztowany przez gestapo i trafił na Pawiak. Niemcy podejrzewali go, że znał tajemnicę ukrycia dzieł sztuki warszawskiej „Zachęty”.
Po zwolnieniu z więzienia, w lutym 1940 roku,  Maciej Rataj wznowił działalność konspiracyjną wśród ludowców. 24 marca 1940 r. Macieja Rataja ponownie aresztowano i osadzono w więzieniu. 21 czerwca 1940 roku został rozstrzelany przez gestapo. Pochowano go w zbiorowej mogile w lesie koło Palmir, gdzie hitlerowcy na rozkaz Hansa Franka, dokonywali egzekucji na polskich patriotach.
Zwłoki Macieja Rataja ekshumowano w czerwcu 1946 r. i uroczyście pochowano w oddzielnej mogile.

Maciej Rataj / Patron szkoły - fotografia: http://www.mieczyslawow.pl