Wybito również 1 funt szczyrecki z innymi wizerunkami na awersie i  rewersie.

Szczyrk (niem. Schirk) to gmina miejska o charakterze turystyczno-wypoczynkowym w województwie śląskim, w powiecie bielskim. Według danych z 30 czerwca 2004 miasto miało 5810 mieszkańców.
W latach 1976-1990 miejscowość była siedzibą władz gminy wiejskiej Szczyrk. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa bielskiego. Miasto należy do Euroregionu Beskidy.

Herb Szczyrku - ilustracja: WIKIPEDIA

Osadnictwo wołoskie, węgierskie, austriackie, czeskie i słowackie udokumentowane w XV wieku. W 1630 dokonano pierwszego spisu ludności Szczyrku, dla potrzeb podatkowych. Ziemię nadawano tutaj w ten sposób, że "zarębek" (odpowiednik łana) wyznaczany był począwszy od osi doliny, a góral–osadnik otrzymywał po równo ziemi na lepiej i gorzej nasłonecznionym zboczu. Począwszy od XVIII wieku oprócz rolnictwa rozwijały się inne działy gospodarki, jak pasterstwo i produkcja drewna, głównie na potrzeby górnośląskiego przemysłu. Wytwarzano również sukno z runa owczego. W 1808 w Szczyrku było 172 zarębników.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 411 budynkach w Szczyrku na obszarze 1896 hektarów mieszkało 2465 osób (gęstość zaludnienia 130 os./km²), z czego 2248 (91,2%) było katolikami, 13 (0,5%) wyznawcami judaizmu, a 4 (0,2%) było jeszcze innej religii, 2455 (99,6%) było polsko- a 9 (0,4%) niemieckojęzycznymi. W Salmopolu (dziś wchodzącym w skład miasta) w 33 budynkach na obszarze 26 hektarów mieszkało 169 osób (gęstość zaludnienia 650 os./km²), z czego wszyscy byli polskojęzyczni, 50 (29,6%) było katolikami a 119 (70,4) było innych wyznań (głównie ewangelików). Ponadto Szczyrk posiadał 2011 hektarów "obszarów wewnętrznych" (niem. Gutsgebiete) zamieszkałych przez 15 osób[4]. Łącznie obszary te stanowiły 3933 ha (39,33 km²) zamieszkałych przez 2649 osób i średniej gęstości zaludnienia 67,4 os./km².
Po I wojnie światowej rozpoczął się rozwój branży turystycznej. Pierwszą bazę noclegową stanowiły poaustriackie koszary i lazarety. W 1924 na Skrzycznem powstał schron turystyczny dla narciarzy, wybudowany przez Beskidenverein, natomiast schronisko turystyczne rozpoczęło swoją działalność w 1933. W 1927 r. do gminy przyłączono Salmopol, poprzednio będący samodzielną miejscowością. Skutkiem tego stała się dwuwyznaniowość Szczyrku, gdyż w Salmopolu większość mieszkańców stanowili ewangelicy. Prawa miejskie Szczyrk uzyskał w 1973 roku.

Małe Skrzyczne (1211 m n.p.m.) – płaskie, niewybitne wypiętrzenie grzbietu łączącego Skrzyczne z Malinowską Skałą w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, a zarazem trzeci co do wysokości nazwany szczyt tej grupy górskiej.
Potężne północno-zachodnie ramię Małego Skrzycznego, na którym w górnej części rozciąga się Hala Skrzyczeńska, opada niżej ku dolinie Żylicy stokiem pokrytym licznymi polanami. W Szczyrku teren ten jest jednym z głównych ośrodków narciarstwa zjazdowego, zagospodarowanym przez Górniczy Ośrodek Narciarski (GON).
Północne, strome stoki góry, opadające ku dolinie Czyrnej, w latach 90. XX w. zostały całkowicie ogołocone z lasów. Do czasu odbudowy szaty roślinnej tereny te stały się dzięki temu w zimie jednym z nielicznych miejsc w polskich Beskidach z występującym zagrożeniem lawinowym.
Przez szczyt Małego Skrzycznego biegną znaki zielonego szlaku turystycznego z Malinowskiej Skały na Skrzyczne.

IX Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy

IX Olimpijski Festiwal Młodzieży Śląsk-Beskidy 2009 to największa sportowa impreza zimowa w historii, rozegrna w Polsce. Festiwal nawiązywał ideą i ceremoniałem do Igrzysk Olimpijskich. Odbył się w dniach 14-21 lutego 2009 na obiektach sportowych pięciu miast - Szczyrku, Wisły, Tychów, Bielska-Białej i Cieszyna. W dziewięciu dyscyplinach wystartowało prawie 2000 młodych sportowców reprezentujących 45 europejskich Narodowych Komitetów Olimpijskich.