Awers:
Popiersie Augusta III w zbroi, wokoło napis rozdzielony rozetką: D:G:FRID:AUGUST:REX POL0NIARUM. [D(ei) G(ratia) FRID(ericus) AUGUST(us) REX POLONIARUM - z bożej łaski Fryderyk August król polaków].
Rewers:
Pod koroną tarcze z herbami polskimi, litewskimi i saskimi, pod nimi liczba 2/3, literki F.W.ôF. i znak haka, wokoło napis: D:SAX:I:C:M:A:& W:S:R:I:ARCHIM:EL:& VIC.1745. [D(ux) SAX(oniae) I(uliae) C(liviae) (ac) M(ontium) A(ngriae) & W(estphaliae) S(acri) R(omani) I(mperii) ARCHIM(areschallus) (et) EL(ector) (et) VIC(arius) - książę Saksonii z bożej łaski Fryderyk August król Polski, książę Saksonii, Jülichu, Kliwii, Montanii, Angarii i Westfalii, świętego cesarstwa rzymskiego arcymarszałek i elektor].
Hak górniczy - znak mennicy drezdeńskiej.
FWôF (Friedrich Wilhelm ô Feral) - mincmistrz mennicy w Dreźnie w latach 1734-1763.
Nazwa monet wikariackich pochodzi od przywileju elektorów saskich zgodnie z którym sprawowali oni wikariat okręgu saskiego po śmierci cesarza Rzeszy (w skład której wchodziła Saksonia) do czasu wybrania nowego cesarza. Za Augusta III miało to miejsce dwa razy. Specjalne monety wybito podczas bezkrólewia po śmierci Karola VI Habsburga (20 października 1740 r.) od października 1740 r. do stycznia 1742 r. i po śmierci Karola VII Wittelsbacha (20 stycznia 1745 r.).