Jest to szósta moneta kolekcjonerska z serii "Historia monety polskiej" i pierwsza o nominale 20 złotych. Dwie pierwsze monety z serii miały nominał 5 złotych, trzy kolejne - 10 złotych.

Ten floren to pierwsza polska złota moneta. Została wybita w 1330 r. i nazwana umownie florenem. Na awersie znajduje się wizerunek króla otoczonego legendą o treści WLADISLAUS.DI.G.REX, a na rewersie postać biskupa w szatach i infule z napisem S.STANSILAVS.POLE. Moneta została wybita z okazji jubileuszów ku czci św. Stanisława, na które zgodził się papież Jan XXII. Ze względu na swoją wartość nigdy nie weszła do użytku, prawdopodobnie miała charakter prestiżowy lub trafiła do Rzymu jako zapłatę za dziesięcinę.
Zachowała się tylko w jednym egzemplarzu, który i tak prawie przepadł. Odkrył ją anonimowy znalazca w zakładzie jubilerskim w Bochni i przekazał do przetopu. Florena w ostatniej chwili uratował numizmatyk Niedzielski, od niego moneta trafiła do zbiorów Hutten-Czapskiego. Obecnie moneta znajduje się w Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego w Krakowie będącego Oddziałem Muzeum Narodowego w Krakowie. Relacja z naszych odwiedzin w muzeum znajduej się w artykule pt.: "Poniedziałek ".