Wiedeński Filharmonik (1/2 uncji Au.999,9 - 50 euro)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Wiedeński Filharmonik (Wiener Philharmoniker) jest monetą bulionową wykonaną ze złota, platyny lub srebra produkowaną przez Mennicę Austriacką (Münze Österreich). Zaliczany jest także do grona tzw. wielkiej piątki – najbardziej rozpoznawalnych i renomowanych monet bulionowych świata. Moneta wzięła swoją nazwę od orkiestry Filharmoników Wiedeńskich, którą zainspirował się Thomas Pesendorfer projektując w 1989 roku awers i rewers monety. Awers przedstawia organy z wiedeńskiej sali koncertowej, a rewers instrumenty orkiestry. Moneta została po raz pierwszy wybita w 1989 jako jednouncjowa złota moneta o nominale 2000 szyligów austriackich. W 2002 roku po przyjęciu przez Austrię waluty euro, nominał złotej monety uncjowej został zmieniony na 100 euro. W 2008 roku Mennica Austriacka wybiła monetę srebrną jednouncjową o nominale 1,5 euro, z tym samym projektem. W 2016 roku została zaprezentowana moneta platynowa o nominale 100 euro.
Wiedeński Filharmonik w srebrze (Ag) i platynie (Pt)
Od listopada 1988 roku zmiana prawa austriackiego umożliwiła emisję czystego złota do celów inwestycyjnych. Tak zrodził się pomysł zaprojektowania złotej monety symbolizującej Austrię. Omówiono wiele możliwych tematów monety, aż w końcu zagłosowano na muzykę, ambasadora, którego język jest rozumiany na całym świecie. Monetę zaprojektował Thomas Pesendorfer, główny grawer Mennicy Austriackiej. Na rewers wybrał osiem charakterystycznych instrumentów orkiestrowych: cztery skrzypce na pierwszym planie oraz róg wiedeński, fagot i harfę z tyłu. Na awersie znajdują się słynne organy piszczałkowe z Goldener Saal z wiedeńskiego Musikverein, rozpoznawane na całym świecie jako tło dla noworocznych koncertów Filharmonii. Gablota organowa została zaprojektowana przez odpowiedzialnego za cały budynek architekta Theophila von Hansena. Oryginalne organy zostały zbudowane przez Friedricha Ladegasta w 1872 roku i od tego czasu organy były wielokrotnie odnawiane i wymieniane, ostatnia miała miejsce w 2011 roku. Wizualnie korpus organów pozostaje niezmieniony pomimo zmian technicznych. Nad organami w półkolu umieszczono napis „Republik Oesterreich”, a pod balustradą organów znajduje się masa i czystość monety, a poniżej data emisji. W dolnej części monety widnieje jej nominał. Brzeg monety jest ząbkowany.
W złocie bite są również monety o wadze 1/2, 1/4 i 1/10 i 1/25 uncji.
Tabela - Wikipedia
Wersje specjalne:
- „Big Phil” / Z okazji 15. rocznicy wydania monety bulionowej Filharmoników Wiedeńskich w 2004 r. Mennica austriacka stworzyła wersję o nominale 1000 uncji trojańskich, o wartości nominalnej 100 000 euro. Moneta „Big Phil” zawiera 31,103 kilograma (68,57 funta) złota. Wymiary zostały zwiększone dziesięciokrotnie w stosunku do jednej uncji monety, uzyskując średnicę 37 centymetrów (15 cali) i 2 centymetry (0,79 cala) grubości (10 razy grubszą; 10 razy szerszą; 1000 razy cięższą niż standardowa moneta 1-uncjowa). Była to jedna z największych monet o najwyższym nominale, dopóki nie została przyćmiona w 2007 roku przez 100-kilogramową (220 funtów) wersję kanadyjskiego liścia klonowego Royal Canadian Mint o wartości nominalnej 1 000 000 dolarów kanadyjskich. Zgodnie z tematem 15-lecia wyprodukowano zaledwie piętnaście filharmoników za 100 000 euro. Monetę odsłonięto przed Wiener Riesenrad w Wiedniu. Jedna z monet jest eksponowana we foyer monachijskiej siedziby firmy Pro Aurum.
„Big Phil” - fot. Wikipedia
- 20-uncjowa złota moneta / Z okazji 20. rocznicy wydania monety Filharmonicy Wiedeńscy, Mennica Austriacka stworzyła nowy rozmiar monety. Ta moneta ma wartość nominalną 2000 euro i wagę 20 uncji trojańskich lub 622 gramów. Średnica wynosi 74 milimetry (3 cale) przy grubości 8,3 milimetra (0,3 cala). W momencie emisji w październiku 2009 r. Wartość materiału wynosiła około 14 000 euro. Ze względu na ograniczone bicie moneta została sprzedana z premią około 10 procent powyżej ceny złota. Całkowity obieg tych monet wyniósł 6027 (co daje 2009 monet na każdym z rynków europejskich, amerykańskich i japońskich), które były sprzedawane w wyłożonych aksamitem drewnianych skrzyniach z certyfikatami.
Moneta bulionowa to moneta wykonana ze szlachetnego metalu – ze złota lub srebra, ale także platyny czy palladu. Procentowa zawartość metalu szlachetnego w danej monecie określa wprost jej wartość. Należy zwrócić uwagę, że monety bulionowe są bite w celach inwestycyjnych, w przeciwieństwie do monet okolicznościowych czy kolekcjonerskich, które leżą w kręgu zainteresowań bardziej numizmatyków niż inwestorów/oszczędzających co do zasady nie mają ograniczonego nakładu. Masa monet bulionowych podawana jest w uncjach trojańskich, rzadziej w gramach.
Określenie „monety bulionowe” pochodzi od pojęcia „bulionizm”, a to od francuskiego słowa bullion (złoto lub srebro w sztabach), który to wykształcił się u schyłku średniowiecza. Wtedy też z uwagi na dynamiczny rozwój handlu zwiększyła się również emisja pieniądza — monety wykonywanej ze złota, co w efekcie doprowadziło to do wyczerpania się złóż metali szlachetnych, przez co władze zmuszone były zakazać wywozu kruszcu. Kraje zaczęły gromadzić złoto i srebro, tym samym wierząc, że ich posiadanie jest wyznacznikiem bogactwa danego kraju. Wierzono, że posiadanie tych kruszców ułatwia rozwój handlu i zwiększa dochody pieniężne państwa, toteż zakazywano ich wywozu poza granice kraju.