FRYDERYK CHOPIN (1810–49), największy kompozytor pol., pianista; ur. w Żelazowej Woli, gry fortepianowej uczył się w Warszawie u W. Żywnego, następnie kształcił się (1826–29) pod kierunkiem J. Elsnera w Szkole Gł. Muzyki; od 1818 występował na koncertach publ. w Warszawie, 1826 — w Dusznikach, 1829 — w Wiedniu; 1830 opuścił Warszawę, 1831 osiedlił się w Paryżu; początkowo często koncertował (Czechy, Niemcy, W. Brytania), zyskując sławę eur., później poświęcił się gł. kompozycji i pracy dydaktycznej; przyjaźnił się z George Sand, z którą odbył podróż na Majorkę, do Marsylii i Genui; zmarł w Paryżu. Chopin utrzymywał kontakty z kołami eur. awangardy kult. (R. Schumann, F. Mendelssohn-Bartholdy, F. Liszt, H. Heine, H. de Balzac, E. Delacroix i in.) i z emigracją pol. (A. Mickiewicz, S. Witwicki, J. Ursyn Niemcewicz, C. Norwid, J. Fontana).

Od 1927 odbywają się w Warszawie Międzynar. Konkursy Pianistyczne im. F. Chopina.

Poczytaj więcej o Chopinie