Moneta była bita również w srebrze o nominale 70 lewinków oraz z innymi wizerunkami o nominałach 4 lewinki i 40 lewinków.

*Wersja 4 lewinki i 7 lewinków - mosiądz z kolorową emalią pojawiła się dopiero w roku 2011 r. Jest to żeton uzupełniający serię. Żetony te powstały na bazie tych, które się nie sprzedały z wersji mosiężnej. Nie podano nakładu tych żetonów.

Lębork (kaszb. Lãbòrg lub też Lãbórch, niem. Lauenburg) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa słupskiego. Położone nad rzeką Łebą i jej dopływem Okalicą na północnym krańcu kompleksu leśnego Puszczy Kaszubskiej w bliskim sąsiedztwie Jeziora Lubowidzkiego na wschodzie. Oddalone o ok. 80 km na zachód od Gdańska.

Herb Lęborka - ilustracja: WIKIPEDIA

Lębork leży ok. 30 km od Morza Bałtyckiego w pradolinie Łeby-Redy. Prawa miejskie otrzymał 6 stycznia 1341. We wczesnym średniowieczu ta słowiańska osada nosiła nazwę Lewino i należała do książąt Pomorza Gdańskiego. Lębork początkowo należał do Rzeczypospolitej, lecz jego położenie sprawiało, że przechodził niekiedy we władanie Prusaków i Niemców, jako Lauenburg. Ostatecznie, po II wojnie światowej stał się miastem polskim.
Ośrodek przemysłu elektromaszynowego, spożywczego, mineralnego (cegielnia Wienerberger) oraz lekkiego. Warte zobaczenia są mury miejskie wraz z wieżami, kościół pw. św. Jakuba, miejski ratusz, budynek sądu (dawny zamek) oraz muzeum. Niedaleko miasta znajdują się dwa lotniska wojskowe: w Siemirowicach (21 km) oraz nieczynne w Lędziechowie (15 km), obecnie w likwidacji.

Ratusz w Lęborku - fotografia: WIKIPEDIA

Tarcza Nipkowa – to wynalazek Paula Nipkowa z 1884 r., który w ogromnej mierze przyczynił się do rozwoju telewizji. Jest to urządzenie służące do mechanicznej i syntetycznej analizy obrazu.
Tarcza Nipkowa, pomimo znalezienia innych metod elektronicznych do składania obrazu była wykorzystywana w niektórych urządzeniach aż do czasów końca II wojny światowej. W uznaniu zasług w roku 1935 została uruchomiona w Berlinie pierwsza na świecie elektroniczna stacja telewizyjna, a jej nadajnik nazwano Paul Nipkow.
Amerykanin Charles Francis Jenkins zastosował wynalazek Paula Nipkowa w początkowych latach dwudziestych, kiedy to przesłał obraz prezydenta Stanów Zjednoczonych Warrena Gamaliela Hardinga z Waszyngtonu do Filadelfii na odległość ok. 200 km. W roku 1925 udało mu się nadać i odebrać obraz ruchomy.

Tarcza Nipkowa - ilustracja: WIKIPEDIA