Wyemitowano żetony:
- 30 duszpasterskich (miedź - Φ 38 mm) - 20 szt.;
- 30 duszpasterskich (miedź - Φ 32 mm, z napisem "PRÓBA" na rewersie) - 2 szt.;
- 30 duszpasterskich (miedź - Φ 22 mm) - 1 szt.

150. rocznica urodzin ks. prałata Józefa Londzina.

Józef Londzin urodził się 3 lutego 1862 roku w Zabrzegu koło Dziedzic na Śląsku Cieszyńskim, polski ksiądz katolicki, od 1927 r. prałat, honorowy kanonik kapituł: katowickiej i sandomierskiej, działacz społeczny i polityczny, historyk, burmistrz miasta Cieszyna.

Ks. prałat Józef Londzin; pomnik ks. Józefa Londzina, znajdujący się w Zabrzegu

Jego ojciec był nauczycielem i miłośnikiem miejscowej kultury ludowej, a zamiłowanie to przekazał synowi. Józef Londzin po ukończeniu szkoły ludowej w Zabrzegu uczył się do 1884 roku w niemieckim gimnazjum w Bielsku, a następnie wstąpił do seminarium duchownego w Ołomuńcu, które ukończył w 1889 roku uzyskując święcenia kapłańskie. Pracował następnie jako wikary w parafiach w Strumieniu Międzyrzeczu, a w roku 1890 został przeniesiony do Cieszyna, gdzie objął obowiązki starszego wikarego i kapelana więziennego. Objął też obowiązki redaktora "Gwiazdki Cieszyńskiej" – lokalnego czasopisma wydawanego w języku polskim, którym kierował z przerwami aż do swojej śmierci. W 1897 roku zrezygnował z funkcji wikarego i objął stanowisko katechety w Gimnazjum Polskim prowadzonym przez Macierz Szkolną dla Księstwa Cieszyńskiego. Następnie został sekretarzem i skarbnikiem Macierzy, a w latach 1903-1904 jej prezesem. Był też założycielem i aktywnym działaczem wielu innych polskich organizacji religijnych i społecznych, dla ludu polskiego na Śląsku. Był działaczem Polskiego Towarzystwa Turystycznego "Beskid" w Cieszynie od jego założenia w r. 1909, w latach 1912-1921 jego prezesem, a po połączeniu się "Beskidu" z Polskim Towarzystwem Tatrzańskim prezesem Oddziału PTT "Beskid Śląski" w Cieszynie (1921-1925). W ramach tej działalności turystycznej był jednym z inicjatorów budowy dwóch polskich schronisk turystycznych: na Ropiczce i Stożku. W roku 1896 zainicjował powstanie Muzeum śląskiego, gromadzącego zabytki polskiej przeszłości z terenu Śląska Cieszyńskiego. Jako sekretarz Związku Śląskich Katolików, którym kierował od 1903 r., w 1907 i 1911 został wybrany do Rady Państwa w Wiedniu. W czasie I wojny światowej był członkiem Naczelnego Komitetu Narodowego. W październiku 1918 roku razem z Janem Michejdą, reprezentującym polskich ewangelików oraz socjalistą. Tadeuszem Regerem stanął na czele Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego. Wiosną 1919 brał udział w konferencji pokojowej w Paryżu, gdzie bronił interesów ludności polskiej i walczył o przyłączenie większości Śląska Cieszyńskiego do Polski. W latach 1919-1928 poseł na Sejm RP, a od roku 1928 senator. W 1927 roku został wybrany burmistrzem miasta Cieszyna; funkcję tę sprawował aż do śmierci.
Józef Londzin jest autorem bibliografii druków wydanych na Śląsku Cieszyńskim oraz prac z dziejów kościoła i historii szkolnictwa na Śląsku Cieszyńskim: Zaprowadzenie języka polskiego w szkołach ludowych w Księstwie Cieszyńskim (1901), Stan szkół ludowych w Ks. Cieszyńskim na początku XIX stulecia (1902), Bibliografia druków polskich w Księstwie Cieszyńskim od roku 1716 do roku 1904, Uzupełnienia do "Bibliografii druków polskich w Księstwie Cieszyńskim od roku 1716 do roku 1904", jako też bibliografia nowszych druków aż do roku 1922. Cz. 1, (A-O) (1922), Polskość Śląska Cieszyńskiego (1924), Przyczynek do historii początków ruchu narodowego na Śląsku Cieszyńskim (1926), oraz opracowane na podstawie jego notatek przez ks. Tomanka i wydane już po jego śmierci - Kościoły drewniane na Śląsku Cieszyńskim (1932).
Zmarł 21 marca 1929 roku w Cieszynie. Pochowany w grobach zasłużonych dla miasta na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.
10 listopada 2003 roku dokonano w Zabrzegu uroczystego poświęcenia pomnika upamiętniającego znakomitego rodaka. Pomnik ten stanął staraniem Stowarzyszenia Budowy Pomnika Księdza Prałata Józefa Londzina w Zabrzegu.