Moneta była bita również w srebrze o nominale 40 krzemieni - 10 laborcov.

Komańcza (ukr. Команьча) – wieś w południowo-wschodniej Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza, w Dolinie rzeki Osławicy i potoku Barbarka (dawniej Kumaniecki Potok). Siedziba gminy Komańcza.Stolica Republiki Komańczańskiej w latach 1918-1919 Od października 1939 r. do sierpnia 1944 r. wieś była siedzibą urzędu gminy w powiecie sanockim, w latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Pierwsza wzmianka o wsi Komanycza, Crziemyenna pochodzi z roku 1512. W latach 1340-1772 ziemia sanocka w województwie ruskim. Następnie w latach 1772-1852 znajdowała się w cyrkule leskim, później sanockim. W początkach maja 1849 roku, w czasie Wiosny Ludów rozegrała się tu zwycięska bitwa partyzantów polskich nad wojskami Austrii[1]. Do 1914 powiat sądowy w Sanoku, gmina Bukowsko. W pierwszych dniach listopada 1918 ukraińska ludność z Komańczy oraz okolicznych miejscowości opanowała linie kolejowe od Zagórza do Łupkowa oraz od Zagórza do Chyrowa, oraz ogłosiła powstanie Republiki Komańczańskiej, na czele której stanął jako prezydent Andrij Kyr.
Do 12 września 1939 roku na obszarze powiatu sanockiego województwa lwowskiego, wieś stanowiła garnizon macierzysty Batalionu KOP "Komańcza". W 1939 r. Batalion KOP "Komańcza" w ramach 2 Pułku Piechoty KOP "Karpaty" toczył walki obronne. Prawie wszystkich Żydów wywieziono do obozu zagłady w Zasławiu. Dziś warto zwiedzić miejsce katastrofy samolotu z okresu II wojny światowej.

Medzilaborce (węg. Mezőlaborc, rus. Меджильабірці) - miasto powiatowe we wschodniej Słowacji, w kraju preszowskim, w historycznym regionie Zemplín.
Medzilaborce leżą na wysokości 326 m n.p.m. na południowych stokach Niskiego Beskidu, nad rzeką Laborec. Liczba mieszkańców miasta wynosi 6 741 osób [2001], powierzchnia - 32,29 km². Dzielnice miasta to Medzilaborce (centrum), Borov i Vydraň.
Przez Medzilaborce przebiega droga lokalna nr 559 od granicy z Polską w Radoszycach do Humennégo, na Przełęczy Radoszyckiej. 11 km na południe od przejścia granicznego Radoszyce-Palota na Przełęczy Radoszyckiej z drogą tą łączy się droga lokalna nr 575 ze Stropkova. Przez miasto przebiega również międzynarodowa linia kolejowa Sanok - Humenné z przejściem granicznym w Łupkowie na Przełęczy Łupkowskiej. Do najbliższej Polskiej miejscowości jest stąd 12 km. Do pierwszego większego miasta (Sanok) - 55 km.

Herb Medzilaborec - ilustracja: WIKIPEDIA

Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1543, gdy włączono je do włości węgierskiej magnackiej rodziny Drugethów. Prawa miejskie zostały nadane w 1964, kiedy to również przyłączono do Medzilaborec kilka wsi. Region, w którym leżą Medzilaborce - Górny Zemplin - jest uważany za najuboższą część Słowacji. Oficjalny wskaźnik bezrobocia w mieście wynosi 20,63%. Wśród mieszkańców miasta przeważają Rusini, mieszkają tu także Słowacy i Cyganie. Ludność jest wyznania greckokatolickiego, rzymskokatolickiego i prawosławnego. Miasto stanowi ośrodek narodowego ruchu rusińskiego, odbywają się tu coroczne festiwale kultury rusińskiej i ukraińskiej. Miasto składa się z domków jednorodzinnych i osiedli bloków mieszkalnych, jest tu również kilka niewielkich zakładów przemysłowych. Medzilaborce są znane przede wszystkim z galerii sztuki nowoczesnej, mieszczącej się w miejscowym domu kultury, w której prezentowane są prace Andy'ego Warhola oraz jego braci Paula i Jamesa. Rodzina Warholów przed emigracją do USA mieszkała we wsi Miková (17 km na zachód od miasta). Muzeum zostało otwarte staraniem miejscowej społeczności rusińskiej w 1991. Poza tym w mieście warte obejrzenia są dwie cerkwie: prawosławna (pw. Świętego Ducha, wzniesiona w 1949 w stylu staroruskim) i greckokatolicka (św. Bazylego Wielkiego z XVIII wieku).

Medzilaborce, widok spod cerkwi na główną ulicę miasteczka - fotografia: WIKIPEDIA