Ewangelickie Towarzystwo Edukacyjne w Gliwicach (mosiądz)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Ewangelickie Towarzystwo Edukacyjne w Gliwicach
Pamiątkowy medal / żeton w formie monety
Emisja: wrzesień 2011r.
Wyemitowano żetony w mosiądzu, mosiądzu oksydowanym i stali szlachetnej.
Ewangelickie Towarzystwo Edukacyjne w Gliwicach
Misja
- Wzbogacenie możliwości i poziomu edukacji.
- Propagowanie pozytywnego modelu rozwoju kulturalno-wychowawczego, w tym protestanckiego etosu pracy i zaangażowania społecznego.
- Prowadzenie działalności charytatywnej.
Prowadzone działania
Prowadzenie niepublicznych szkół: gimnazjum, liceum ogólnokształcącego.
ETE wraz z Parafią Ewangelicko-Augsburską w Gliwicach wspiera uczniów, których rodzice nie są w stanie ponieść kosztów kształcenia- poprzez system stypendiów naukowych i socjalnych. Co roku z pomocy korzysta kilkunastu uczniów, do szkoły uczęszcza 100-110 uczniów rocznie.
Adres siedziby:
Franciszańska 5
44-100 Gliwice
Polska
Albert Schweitzer (ur. 14 stycznia 1875 w Kaysersberg w Alzacji, zm. 4 września 1965 w Lambaréné w Gabonie) – francuski-niemiecki (alzacki) teolog luterański, filozof, organista, muzykolog, lekarz.
W 1953 otrzymał za założenie szpitala w Lambaréné w Gabonie Pokojową Nagrodę Nobla za rok 1952.
Albert Schweitzer - ilustracja: WIKIPEDIA
Był synem alzackiego pastora. Odebrał staranne wykształcenie – studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie w Strasburgu i na Sorbonie, a także naukę gry na organach u Karola Marii Widora. Po uzyskaniu doktoratu z filozofii i habilitacji z teologii zdecydował się na rozpoczęcie studiów medycznych, po ukończeniu których wyrzekł się kariery naukowej i koncertowania, by jako lekarz nieść pomoc Afrykańczykom, w założonym w 1913 roku przez siebie i żonę, Helenę Breslau, szpitalu w Lambaréné (obecnie Gabon).
W latach 1917–1918 jako obywatel niemiecki został internowany we Francji. W 1924 roku powrócił do Lambaréné i przystąpił do rozbudowy szpitala (m.in. o leprozorium). Odbywał sporadyczne podróże do Europy i USA dając koncerty, nagrywając płyty i wygłaszając odczyty w celu zdobywania funduszy na utrzymanie szpitala.
Jest jednym z najważniejszych badaczy życia i twórczości Jana Sebastiana Bacha. Fundamentalne dzieło Schweitzera, monografia Jan Sebastian Bach z 1908 roku, przez cały wiek XX była punktem wyjścia dla kolejnych opracowań i interpretacji dorobku niemieckiego kompozytora.
W 1951 r. otrzymał pokojową nagrodę księgarzy niemieckich, a w 1952 r. Pokojową Nagrodę Nobla.
Poglądy
Jego ideą etyczną (którą starał się praktycznie realizować), było poszanowanie życia, zawarte w twierdzeniu: Jestem życiem, które pragnie żyć, pośród życia, które pragnie żyć, konsekwencją tego programu etycznego jest obowiązek ratowania życia i łagodzenia cierpienia. Głosił, że cześć dla życia wymaga od człowieka szacunku, nie tylko wobec ludzi, ale także wobec zwierząt, a nawet roślin, zakazując ich bezmyślnego niszczenia.
Będąc zdecydowanym pacyfistą po II wojnie światowej angażował się w ruch przeciwko wyścigowi zbrojeń.
W chwili obecnej myśl schweitzerowska w Polsce przeżywa renesans, w dużej mierze dzięki zaangażowaniu pracowników naukowych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
Do idei Schweitzera nawiązują współcześnie ruchy ekologiczne.