Awers i rewers: wykonany techniką 3D

Każdy żeton w serii został wyemitowany w mosiądzu - 800 szt, srebrze (Ag.925) - 100 szt., srebrze (Ag.925) oksydowanym - 100 szt., mosiądzu platerowanym srebrem (Ag.999) - 200 szt. i mosiądzu platerowanym złotem 24K - 100 szt.

Każdy z żetonów na awersie przedstawia znak zodiaku, na rewesie sławnego człowieka, urodzonego pod tym znakiem.

Baran – pierwszy znak astrologiczny zodiaku. Przypisuje się go urodzonym pomiędzy 21 marca, a 20 kwietnia. Przedstawiany przez głowę zwierzęcia, męskie przyrodzenie i pierwsze kiełki zboża.
Znak Barana pochodził z Mezopotamią z III w. p.n.e. i najczęściej przedstawiany był pod postacią zoomorficzna lub poprzez motywy związane z legenda o złotym runie. Według mitu, po raz pierwszy opowiedzianego przez Apolloniosa Rodyjskiego w poemacie Argonautika, Baran stał się konstelacją podczas której cyklicznie zachodzi powtarzanie się równonocy, oraz reprezentował zwycięstwo bóstw słonecznych nad gwiazdozbiorami księżycowymi. Mityczne zwycięstwo w rzeczywistości było echem zmian jakie dokonały się w III wieku p.n.e. czyli przejścia od kobiecej i matriarchalnej koncepcji świata do patriarchalnego modelu.
W astrologii Baran będąc pierwszym znakiem zodiaku był symbolicznym znakiem wynurzenia się Słońca z zimowego mroku. Uznawany był za najlepszą gwiazdę i świadkiem stworzenia świata. Specjalne znaczenie nabierał poprzez Zmartwychwstanie Zbawiciela przypadające właśnie na ten okres. Był głównym znakiem trygonu ognia i miejscem gdzie spoczywa Mars
Najczęściej był łączony z postacią Jowisza, gdzie symbolizował cnotę oraz był symbolem Chrystusa. Prócz tego ze znakiem wiązano Horusa, Hermesa
Ze znakiem Barana kojarzono Japonię, Niemcy i Polskę
Konstelacje Barana przedstawili bracia Limbourg w cyklu obrazów przedstawiających pory roku: Miesiąc kwiecień z Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry (j.fr. Tres riches heures du duc de Barry). Cykl powstał w latach 1410 - 1416, Musee Conde Chantilly.

♈

Symbol znaku

Leonardo da Vinci (1452-1519), włoski malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor, teoretyk sztuki, filozof, wszechstronny i najdoskonalszy przedstawiciel renesansu. Uczeń A. del Verrocchio we Florencji, od 1472 członek cechu malarzy.

Leonardo di ser Piero da Vinci - ilustracja: WIKIPEDIA

W pierwszym okresie florenckim (1472-1482/1483) powstały 4 obrazy: Chrzest Chrystusa (współpraca z Verrocchio), Hołd Trzech Króli, Zwiastowanie, Święty Hieronim (nie dokończony). W okresie tym ujawniły się techniczne zainteresowania Leonarda, których śladem są rysunki przedstawiające maszyny, działa, bomby, machiny oblężnicze.
Okres mediolański (1483-1499) był związany z pracą na dworze Sforzów i początkowo koncentrował się wokół prac nad posągiem konnym F. Sforzy, a także kopuły katedry oraz pałacu, zaowocował także portretem Damy z łasiczką (1483-1485), obecnie w Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Ponadto artysta namalował Madonnę w grocie, do ołtarza Bractwa Niepokalanego Poczęcia NMP w kościele św. Franciszka, a także wykonał malowidło ścienne - słynną Ostatnią Wieczerzę (1495-1498) w refektarzu klasztoru przy Santa Maria delle Grazie, dzieło inaugurujące epokę rozwiniętego renesansu w malarstwie włoskim.
Drugi okres florencki (1500-1506) przynosi trzy arcydzieła: karton do obrazu Święta Anna Samotrzeć, portret Mony Lizy oraz karton do malowidła ściennego Bitwa pod Anghiari.
Drugi okres mediolański (1506-1513) wypełniły częściowo prace nad pomnikiem marszałka francuskiego Trivulzia (nie zrealizowany). Malował także Ledę z Łabędziem (znaną z kopii). W latach 1513-1516 przebywał w Rzymie, korzystając z opieki brata papieskiego G. Medici. Namalował wówczas szereg portretów.
W 1516 na zaproszenie Franciszka I wyjechał do Francji, gdzie zajął się głównie budową kanałów osuszających bagna nad Loarą. Zmarł w Amboise 2 V 1519.
Leonardo da Vinci obok działalności artystycznej i naukowej wiele pisał, czego najistotniejszym śladem jest Traktat o malarstwie zawierający m.in. uwagi dotyczące różnych rodzajów perspektywy, problematyki światła, koloru, konturu. Duże znaczenie w jego twórczości miały rysunki traktowane jako działania wspierające procesy badawcze.
Leonardo da Vinci uważany jest za jednego z największych geniuszy w historii cywilizacji, który w sposób harmonijny łączył indywidualność wielkiego artysty z olbrzymią wiedzą uczonego. Wpłynął na całe pokolenia twórców w różnych dziedzinach sztuki i techniki.

Człowiek witruwiański – studium proporcji ludzkiego ciała - ilustracja: WIKIPEDIA