Awers i rewers: wykonany techniką 3D

Każdy żeton w serii został wyemitowany w mosiądzu - 800 szt, srebrze (Ag.925) - 100 szt., srebrze (Ag.925) oksydowanym - 100 szt., mosiądzu platerowanym srebrem (Ag.999) - 200 szt. i mosiądzu platerowanym złotem 24K - 100 szt.

Każdy z żetonów na awersie przedstawia znak zodiaku, na rewesie sławnego człowieka, urodzonego pod tym znakiem.

Byk, Taurus (Tau), gwiazdozbiór pasa zodiakalnego pomiędzy Bliźniętami a Baranem.

Symbol znaku

Dalí Salvador (1904-1989), hiszpański malarz i grafik, związany z ruchem surrealistycznym. Od 1921 studiował na madryckiej akademii. Około 1924 uległ wpływom malarstwa metafizycznego, a także kubizmu i futuryzmu. W tym czasie zapoznał się z poglądami S. Freuda. W 1927 namalował pierwsze obrazy o charakterze surrealistycznym: Aparat i ręka oraz Krew jest słodsza od miodu. Od 1928 w Paryżu, gdzie związał się z grupą surrealistów, m.in. A. Bretonem, G. de Chirico i M. Ernstem. Współpracował z ich czasopismami, m.in. z Minotaure. Opierając się na psychoanalizie stworzył własną koncepcję twórczą (którą nazwał metodą paranoi krytycznej), mającą na celu obiektywizację stanów podświadomości. W okresie tym powstały słynne obrazy Dalego (będące jednocześnie sztandarowymi dziełami surrealizmu), w których precyzyjnie i naturalistycznie przedstawiał niezwykłe wizje tworzone przez wyobraźnię i niesamowite halucynacje czerpane z podświadomości: Ponure zabawy (1929), Trwałość pamięci (1931), Narodziny płynnych pragnień (1932), Płonąca żyrafa (1935), Kanibalizm jesieni oraz Przeczucie wojny domowej (oba 1936).

Salvador Dalí – zdjęcie autorstwa Carla Van Vechtena, 1934 - fotografia: WIKIPEDIA

Pod wpływem pobytu (1937) we Włoszech zaczął nawiązywać do włoskiego renesansu (zwłaszcza Rafaela), co było przyczyną wykluczenia go z ruchu surrealistycznego. W latach 1940-1955 w USA, gdzie obok dzieł w dawnym stylu (Dziecko geopolityczne obserwujące narodziny nowego człowieka 1943) malował obrazy realistyczne. Potem wrócił do Hiszpanii i uległ wpływom miejscowego baroku (Odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba 1958-1959). Malował eklektyczne obrazy religijne (Kuszenie św. Antoniego 1946, Ostatnia wieczerza 1955). Tematem wielu jego ówczesnych obrazów jest jego żona Gala.
Twórczość Dalego należy do nurtu przedstawiającego. Posługując się tradycyjną techniką w sposób iluzjonistyczny imitował materialność przedmiotów łącząc je w fantastyczny, niespotykany w świecie realnym sposób, przez co uzyskiwał efekt dziwności, niezwykłości i tajemniczości (np. miękkie jak naleśniki zegarki czy kawałek zdartej skóry mrugający powieką). Obrazy Dalego cechuje doskonały rysunek, akademicka faktura, fotograficzna dokładność w przedstawianiu szczegółów i nastrój wizji i halucynacji, często z erotycznymi podtekstami.

"Miękkie zegary".