Aukcja 10 Antykwariatu Numizmatycznego Michał Niemczyk
W dniu 22 października 2016 roku (sobota) odbędzie się Jubileuszowa Aukcja 10 Antykwariatu Numizmatycznego Michał Niemczyk (rozpoczęcie aukcji o godz. 9.00 - Hotel Westin, Warszawa). Lista wszystkich przedmiotów aukcyjnych znajduje się na stronie internetowej Antykwariatu Numizmatycznego Michał Niemczyk, gdzie można wcześniej złożyć swoje oferty (przed rozpoczęciem aukcji): www.aukcjamonet.pl. Aukcja 10 to wielkie rzadkości numizmatyczne z Polski i świata, dukaty, półtalary, talary, medale, banknoty i odznaczenia. Wiele pozycji aukcyjnych należy do rzadkości po raz pierwszy oferowanych w handlu numizmatycznym.
Dostępny jest katalog wydany w formie książkowej - AUKCJA 10 - katalog 22.10.2016 Antykwariat Numizmatyczny Niemczyk, który zawiera dokładne opisy i wysokiej rozdzielczości fotografie wszystkich oferowanych w aukcji 519 pozycji - monet, medali, banknotów, odznaczeń i literatury. Twarda oprawa 285 x 218 mm, waga: 1,45 kg., stron 360, cena: 100,00 zł. Odbiór osobisty lub wysyłka zakupionego katalogu od 30.09.2016
Wybrane pozycje z katalogu aukcyjnego Aukcji 10:
Lot: 13 Bizancjum. Anastasius I 491-518 AD, solidus, Konstantynopol
Awers: Popiersie na wprost w zbroi i hełmie, napis DN ANASTA SIVS PP AVG
Rewers: Vicotria z krzyżem w lewo, napis VICTORIA AVCCCI
Mennicza moneta. Wspaniałe detale, idealny egzemplarz.
Literatura: Seaby 3
Stan zachowania: 1 (UNC)
Waga: 4,43 g
Metal: Au
Cena startowa: 5000 PLN
Lot: 15 Śląsk, Bolesław Krzywousty, denar z monogramem, 1097-1107 r., mennica Wrocław
Awers: Legenda: BOLEX\\\VS; monogram z ułożonych na krzyż liter SI (Sanctus Iohannes) otoczony obwódką z czterema kulkami.
Rewers: +IOHANN\\, schematyczne, kędzierzawe popiersie męskie na wprost.
Nakielski typ II, odm. a/c. Moneta dawniej przypisywana Bolesławowi I Chrobremu lub Bolesławowi II Szczodremu. W świetle najnowszych badań Witolda Nakielskiego została wybita pod panowaniem Bolesława Krzywoustego, lecz możliwe, że nie jako władcy całej Polski, ale wcześniej, jako dzielnicowego pana Śląska. Jedna z najwcześniejszych monet śląskich.
Egzemplarz w patynie.
Literatura: Kopicki 29a; W. Nakielski, Propozycja nowej atrybucji monet śląskich przełomu XI i XII w. w świetle depozytu z miejscowości Kopacz gm. Złotoryja, [w:] Pieniądz i banki na Śląsku, red. W. Garbaczewski
Stan zachowania: 3+ (VF+)
Waga: 0,75 g
Średnica: 13 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 3000 PLN
Lot: 16 Sieciech. Denar z monogramem, ok. 1090-1098 r., mennica Kraków lub pobliskie dobra Toporów
Awers: Znak osobisty Sieciecha (dwa łuki połączone linią i zwieńczone krzyżem). W otoku: ZEH (kółko w połowie wysokości wiersza).
Rewers: Niewyjaśniona kombinacja kresek, być może monogram lub naśladowcze przedstawienie pastorału i proporca. Obrzeże lekko podniesione.
Moneta z przedwojennej kolekcji. Wojewoda Sieciech, indywidualność polityczna XI stulecia – ktoś w rodzaju pierwszego ministra Władysława Hermana – to pierwszy znany przedstawiciel rodu nazwanego później Toporami. Wywodził się prawdopodobnie z grupy przywódców buntu, tzw. reakcji pogańskiej, z 1034 r. Gall Anonim odmalował go w jednoznacznie czarnych barwach, przede wszystkim jako człowieka dążącego do odsunięcia od władzy dynastii Piastów i objęcia tronu. Ponieważ Sieciech Stary nie miał swego nadwornego kronikarza, nie wiemy co powiedziałby na swą obronę. Próby objaśnienia takimi właśnie ambicjami wojewody bezprecedensowego w całej ówczesnej Europie Środkowej zjawiska, jakim była emisja monet z imieniem i znakiem urzędnika książęcego, budzą jednak sprzeciw wielu historyków. Wskazują oni, że wszelkie działania wojewody relacjonowane przez Galla cieszyły się pełną aprobatą księcia. Bardzo nierównomierne rozprzestrzenienie dwóch typów monet z imieniem Sieciecha świadczy, że pracowały dla niego co najmniej dwie mennice: jedna w Krakowie lub jego sąsiedztwie (może w potężnym kluczu majątkowym Toporów na wschód od miasta, mającym wówczas centrum chyba w Morawicy), druga w innej części Polski, może w Sieciechowie pod Kutnem. W tej drugiej mennicy oprócz monet imiennych Sieciech Stary wybijał również anonimowe naśladownictwa saskich denarów krzyżowych.
Ładny egzemplarz. Czytelny.
Literatura: Kopicki 228; Suchodolski II.6 (?); Kopicki 228; Stanisław Suchodolski zarejestrował 33 egzemplarze całe oraz 2 połówki, z których znaczna część pozostawała w zbiorach prywatnych. (BRP)
Stan zachowania: 3+ (VF+)
Waga: 0,90 g
Średnica: 18 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 3000 PLN
Lot: 20 Zygmunt II August. Dukat 1563, Wilno
Awers: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi, z długą rozdwojoną brodą. W otoku: SIGIS AVG REX PO M D LIT
Rewers: Pod mitrą wielkoksiążęcą sześciopolowa tarcza, data 15-63. W otoku: MONE AVRE MAG DVCA LI
Zygmunt August rozpoczął wybijanie dukatów w mennicy w Wilnie w 1549 roku, po objęciu władzy królewskiej w Polsce. Interesująca jest heraldyka stosowana na jego monetach. Na tarczy herbowej znajduje się sześć herbów. Królestwo Polskie reprezentuje orzeł polski. Pozostałe związane są z Wielkim Księstwem Litewskim (Pogoń, herb Litwy). W pozostałych polach znalazły się Archanioł herb Rusi Kijowskiej, niedźwiedź, herb Żmudzi, krzyż herb Wołynia. W środku wąż herb Sforców. Zygmunt August czuł się przede wszystkim Wielkim Księciem Litwy, a dopiero potem królem Polski. Stąd na tarczy wyeksponowano właśnie herby ziem wchodzących w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego. Tradycyjnie w polu sercowym umieszczano herb rodowy panującego. Jednak w tym wypadku król umieścił herb swojej matki, królowej Bony. Znane są trzy odmiany napisowe dukata z datą 1563 z końcówką legendy: LITVA, LITV i LI. Odmiana z końcówką LI legendy rewersu była w kolekcjach K. Sobańskiego, A. Potockiego, nie posiadali go Z. Chełmiński, H. Mańkowski, nie było go też w największym zbiorze monet litewskich A. Rackusa. Obecnie dukat tej odmiany notowany jest w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Po wojnie dukat wystąpił tylko na czterech aukcjach. Według zbadanych zbiorów znanych jest nie więcej niż cztery lub pięć egzemplarzy tej odmiany. Wariant ten nie jest też notowany w kolekcji E. Hutten-Czapskiego.
Rzadki i pięknie zachowany egzemplarz. Połysk menniczy na całej powierzchni monety.
Literatura: Kopicki 3327 (R7); Friedberg 2; Złoto czasów dynastii Jagiellonów 52 (R7); Kaleniecki s. 44; Ivanauskas (2013) 16SA8-3
Stan zachowania: 2 (EF)
Waga: 3,48 g
Średnica: 22 mm
Metal: Au
Cena startowa: 150 000 PLN
Lot: 36 Stefan Batory. Talar 1585, Nagybanya NGC MS62+ (MAX) najwyższa nota gradingowa na świecie
Awers: Półpostać króla w prawo, w koronie i zbroi z berłem opartym o ramię. W otoku: STEPHAN D G REX POLON MAG DVX L
Rewers: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa polsko-litewska, z małą tarczą z herbem Batorych w środku. Data 15-85 po bokach, poniżej inicjały mennicy N-B. W otoku: RVS PRVS MAS SAM LIVO PRIN TRAN
Rzadki talar Stefana Batorego. Odmiana pierwsza, odmiany stempla poznajemy po miejscu położenia rękojeści miecza w stosunku do legendy otokowej. Talary Batorego zawierały nieco więcej srebra niż egzemplarze będące wówczas w obiegu w Europie, dlatego były masowo wyławiane z niego i przetapiane. Stąd ich duża rzadkość na dzisiejszym rynku numizmatycznym. Najwyższa nota gradingowa na świecie (NGC MS62+). Tak wysoka ocena XVI-wiecznego talara zdarza się niezwykle rzadko. Moneta do najlepszych kolekcji. J. Tyszkiewicz wyceniał tego talara na 80 marek w złocie.
Piękny, idealny, menniczy talar. Ekstremalnie rzadki, szczególnie w takim stanie zachowania.
Literatura: Kopicki 10504; Davenport 8457; H-Czapski 731; Frankiewicz 152; Tyszkiewicz 70; Parchimowicz 128 a
Stan zachowania: NGC MS62+ (MAX)
Średnica: 39 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 30 000 PLN
Lot: 41 Zygmunt lll Waza. 5 dukatów, Półportugał 1622, Wilno
Awers: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi okrytej płaszczem. Król w hiszpańskiej krezie z Orderem Złotego Runa. Całość w podwójnej obwódce sznurowej. W otoku: SIG 3 DG REX POL M DVX LIT RVSS PRVSS
Rewers: Pod koroną ozdobna czteropolowa tarcza herbowa polsko-szwedzka, opasana łańcuchem Orderu Złotego Runa. W dolnej części tarczy mała tarcza z herbem Wadwicz (2 ryby, Krzysztof Naruszewicz podskarbi wielki litewski 1618-1631). Data 16-22 przy koronie. Napis przerywa Runo, a poniżej nominał V. Całość w obwódce liniowo-sznurowej. W otoku: SA LI NEC NO SVE O/V GOT VAN HÆR REX
Duża, okazała i bardzo rzadka pozycja numizmatyczna. Odmiana z napisem SVE jest wyłącznie notowanaw najlepszych kolekcjach półportugałów litewskich. W roczniku 1622 znane są cztery odmiany stempla z SVE:, SVE., małą literą w SVE oraz szeroko ustawioną datą 1 6 2 2. Oferowana odmiana z SVE:, której rzadkość Czapski określał na R5. Półportugałów tej odmiany nie było w kolekcji Chełmińskiego, Frankiewicza ani Chomińskiego. Większość egzemplarzy tego wariantu znajduje się w zbiorach publicznych, co sprawia, że na rynku numizmatycznym może znajdować się nie więcej niż pięć takich monet.
Pięknie zachowany egzemplarz. Moneta ogromnej rzadkości zwłaszcza w takim stanie zachowania, podwójne uderzenie stempla od strony awersu.
Literatura: Kopicki 3562 (R7); Kaleniecki 122; Beyer 408; Gumowski (M. Wileńska) 185; Ivanauskas/Douchnis 1103.230; Ivanauskas 9SV5-3; Złoto czasów dynastii Wazów 22 (R5); Tyszkiewicz (1875) 132 (R5)
Stan zachowania: 2 (EF)
Waga: 17,22 g
Średnica: 36,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 300 000 PLN
Lot: 84 Władysław lV Waza. Donatywa wagi 2 dukatów 1647, Gdańsk NGC MS63 (MAX) najwyższa nota gradingowa
Awers: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi, z wyłożonym koronkowym kołnierzem. W otoku: VLAD IIII D G REX POL & SVEC M D L RVS PRVS
Rewers: Panorama miasta, u dołu tarcza miejska trzymana przez dwa lwy, nad miastem słońce, w nim napis hebrajski JAHWE Data u dołu rozdzielona herbem Gdańska 16-47, poniżej inicjały G-R. W otoku: EX AURO SOLIDO CIVITAS GEDANENSIS FIERI F
Za panowania Władysława IV mennica w Gdańsku wybijała donatywy o wadze od 2 do 10 dukatów z charakterystycznym napisem: EX AURO SOLIDO CIVITAS GEDANENSIS FIERI FECIT (z czystego złota miasto Gdańsk wybić kazało). W 1645 roku rada miasta Gdańska zdecydowała o zmianie wyglądu donatyw obiegowych. W miejsce tarczy herbowej podtrzymywanej przez dwa lwy na awersie, wprowadzono motyw panoramy miasta. Widnieją na niej charakterystyczne budowle, takie jak Ratusz Głównego Miasta, wieże kościołów, w tym Mariackiego i św. Jana oraz bramy i umocnienia miejskie. Ikonografia ta symbolizowała Boską opiekę, która otacza i chroni Gdańsk. U dołu umieszczono małą tarczę podtrzymywaną przez dwa lwy. Donatywy z panoramą miejską projektował i rytował wybitny medalier gdański – Jan Höhn starszy. Należą one do najwybitniejszych dzieł sztuki menniczej epoki baroku.
Najwyższa nota gradingowa na świecie. Jedyny egzemplarz, który w NGC i PCGS otrzymał tak wysoką notę MS63. Unikalna moneta ze względu na wspaniały stan zachowania.
Idealny stan zachowania, perfekcyjne lustro mennicze i zachowane detale.
Literatura: H-Czapski 1866 (R6) ale jako trzydukatówka; Kaleniecki 285; Złoto czasów dynastii Wazów 276 (R6); CNG 252a
Stan zachowania: NGC MS63 (MAX)
Średnica: 21,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 300 000 PLN
Lot: 93 Władysław lV Waza. Złoty medal Herkules 1637, Gdańsk, Sygnowany IH – Jan Höhn, ex. Zaleski collection
Awers: Król Władysław IV przedstawiony jako Herkules z maczugą, poskramiający trzygłowego cerbera. W odcięciu kartusz herbowy Gdańska, po bokach CIVIT – GEDAN / F – F. Inicjał medalierski IH nad ogonem smoka. W otoku: VLADISLAO IV POLONIÆ ET SVECIÆ REGI HERCULI PACIFICO
Rewers: W ozdobnym ornamencie otokowym inskrypcja w kilku wierszach: DUM /MOSCHUM BELLO / TURCAM TERRORE / SUECUMQUE / OSTENSO AD PACIS FOE / DERA MARTE TRAHIS / VLADISLAE, / TIBI DEBETUR GLORIA / TRIPLEX, / HERKULES ET MERITO / DICERE PACIFICUS, poniżej w oddzielnym wierszu łacińska data MDCXXXVII (od dawna Moskwę wojną, Turka strachem, a Szweda okazaniem siły wojskowej zmuszasz do układów pokojowych Władysławie – Herkulesie tobie należna potrójna chwała i słusznie zwą cię czyniącym pokój).
Medal ten, razem z innymi wybitymi w Gdańsku, został podarowany królowi dla uświetnienia uroczystości ślubnych Władysława IV. W 1637 roku król poślubił Cecylię Renatę z Habsburgów. Znane są dwie wersje medalu z wizerunkiem Herkulesa. Przedstawienie to zostało połączone z rewersem medalu ślubnego, na którym widnieją dwa połączone orły; polski i austriacki. Druga wersja medalu z 1637 roku (nasz egzemplarz), nie nawiązuje do ślubu, ale jest politycznym hołdem złożonym królowi przez radę Miasta Gdańska. Medal został wybity na zamówienie rady przez Jana Höhna starszego. Dla Gdańska, ślub stał się pretekstem do złożenia hołdu i podkreślenia zasług Władysława, nie tylko jako wojownika, ale też władcy, który zagwarantował pokój. Okres pokoju sprzyja handlowi, a gdy Gdańsk się bogaci to Królestwo Polskie razem z nim. To przesłanie Gdańsk często wyrażał na swoich medalach i tak stało się też tym razem. Władysław IV został przedstawiony jako antyczny Herkules, walczący z trzygłowym cerberem, wrogami Polski: Moskwą, Turcją i Szwecją, co wyjaśnia inskrypcja na medalu. To barokowe arcydzieło sztuki medalierskiej jest udaną próbą połączenia politycznego przesłania z hołdem dla króla, gdzie zgodnie z wymogami dworskiego ceremoniału, król pokazany jest z atrybutami antycznego herosa. Odwołanie do antycznego bohatera miało za zadanie zjednanie przychylności króla Władysława IV, choć to nie tyle Herkules, a jego czyn jest tematem tej sceny. Pokonanie mitycznego Cerbera, przyrównano do zlikwidowania zagrożenia, jakie z trzech stron otaczało Rzeczpospolitą, trzy ucięte głowy Cerbera to trzy pokonane kraje. Medal należy do wybitnych dzieł Jana Höhna starszego, przedstawiciela i wybitnego twórcy barokowej sztuki. Po raz pierwszy został opisany w 1737 roku w katalogu zbioru rodziny Lubeck z Królewca. Był w zbiorze Izabeli Starzyńskiej i Franciszka Potockiego oraz E. Hutten-Czapskiego. Jest też w zbiorach Muzeum Zamku Królewskiego w Warszawie. Medale te znane są tylko o wadze 12 dukatów, na rynku numizmatycznym znajdują się prawdopodobnie nie więcej niż trzy egzemplarze. Ekstremalnie rzadki numizmat. Egzemplarz pochodzi z aukcji firmy Stacks 09. 1983. (oryginalna zgrzewka i karteczka).
Literatura: Bentkowski 137; Raczyński 109; Vossberg 815; Gumowski (1938) 60; Złoto czasów dynastii Wazów 306 (R7)
Stan zachowania: 3+ (VF+)
Waga: 41,78 g
Średnica: 47,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 100 000 PLN
Lot: 98 Jan II Kazimierz. Półportugał 1652 A-T, Poznań UNIKAT odbitka talara w złocie wagi 5 dukatów
Awers: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi folgowej zdobionej na ramieniu głową lwa, z wyłożonym koronkowym kołnierzem. Na piersi Order Złotego Runa. W otoku: IOAN CASIMIRVS D GR EX POLO & SVEC M DL R P
Rewers: Ukoronowana dziewięciopolowa tarcza polsko-szwedzka opasana łańcuchem Orderu Złotego Runa, po bokach inicjały A-T (Andrzej Tymf, dzierżawca mennicy poznańskiej w latach 1660–1662). Herb Wieniawa bez tarczy pod Runem. W otoku: MONETA NOVA REG(ni) P – OLO(niae) POSNAN(ia) FAC(tum) 1652 (Moneta nowa Królestwa Polskiego, Poznań wybił)
Wyjątkowej klasy numizmat, półportugał odbity stemplem niezwykle rzadkiego talara poznańskiego. Moneta pochodzi ze zbioru M. Frankiewicza, który sprzedano w 1930 r. w Berlinie. W katalogu aukcyjnym tejże kolekcji został opisany jako UNIKAT. Na rynku numizmatycznym pojawia się pierwszy raz po niemal pięćdziesięciu latach na Aukcji 1 Antykwariatu Numizmatycznego Pawła Niemczyka (lot 112). Jedyny, unikalny egzemplarz na rynku kolekcjonerskim. Przygotowania do wojny z kozacczyzną, wymagały w 1649 r. wybijania na masową skalę talarów i półtalarów. Po wygranej bitwie pod Beresteczkiem w 1651 roku mennica w Krakowie zaniechała emisji talarów. W związku z wprowadzeniem reformy monetarnej Komisja Mennicza nakazała jak najszybciej wprowadzić do obiegu nową, także drobniejszą monetę. W tym celu Rafał Leszczyński, podskarbi wielki koronny, sprowadził z Rostoku doświadczonego przedsiębiorcę - Andrzeja Tymfa. Zawarte wcześniej kontrakty z dzierżawcami mennic w Bydgoszczy Krakowie sprawiły, że Andrzej Tymf musiał otworzyć nowe mennice. Wybrał w tym celu dwa miasta o tradycji menniczej - były to Wschowa i Poznań. Andrzej Tymf, mając wsparcie podskarbiego koronnego, wybijał nie tylko nakazane uchwałą menniczą nowe orty, ale rozszerzył ofertę mennicy o monety złote i talary. W 1652 roku mennica rozpoczęła wybijanie talarów. Andrzej Tymf traktował talary prestiżowo. Miały mu one zaskarbić poparcie króla i dworu. Popiersie królewskie wykonano niezwykle starannie. Dodatkowo portret królewski i tarczę herbową opasano łańcuchem Orderu Złotego Runa.Starannie też wykonano stronę rewersową. Umieszczono na niej dziewięciopolową tarczę z herbami Polski, Litwy i Szwecji. Intrygująca jest legenda otokowa rewersu. Zamiast jak nakazywała tradycja wymieniania tytułów królewskich, znalazło się na niej określenie dotyczące charakteru monety: Moneta Nowa Królestwa Polskiego. Takie napisy często towarzyszyły wybijanej monecie srebrnej. Jednak w tym wypadku dopełniono ją dopiskiem określającym miejsce wybicia: Posnania Factum (wybita w Poznaniu). Nie można wykluczyć, że przy biciu talarów działalność menniczą wsparło miasto. Andrzej Tymf stemplami talarów i półtalarów odbijał w mennicy we Wschowie także wielodukaty. Podobnie stempel talara poznańskiego wykorzystano do bicia półportugałów. Zgodnie z tradycją wszelkie portugały i półportugały trafiały do króla, który jako jedyny decydował o ich przeznaczeniu. Tak było z wybitymi w Poznaniu stemplami talara półportugałami. Król obdarowywał nimi zasłużonych dworzan i magnatów. Przekazanie tych monet osobiście przez Andrzeja Tymfa bezpośrednio królowi, pomogło zapewne Tymfowi w dalszej karierze. W latach następnych obie mennice obficie wybijały monetę zarówno złotą jak i srebrną. Półportugał poznański odbity stemplem talara był w zbiorze Zygmunta Chełmińskiego z Szarawki. Został w 1904 roku sprzedany Henrykowi Mańkowskiemu, od którego odkupił go wraz z większością kolekcji Marian Frankiewicz. Jego zbiór licytowano w 1930 roku. Nieznane są późniejsze losy tego zbioru. W 1949 roku półportugał znalazł się w katalogu licytacyjnym Gruntala, gdzie licytowano zbiór hrabiego Aleksandra Orlowskiego. Półportugał jest jak dotąd unikatem, jako że na wszystkich aukcjach licytowany był ten sam egzemplarz. Jedyny znany egzemplarz. UNIKAT. Zdjęcie oferowanej monety użyte w katalogu Złoto czasów dynastii Wazów. t. II.
Egzemplarz ma ślady reperacji (zawieszka) oraz wygrawerowaną cyfrę V w polu awersu.
Literatura: Kopicki 1833R* jako UNIKAT; Friedberg 88; Złoto czasów dynastii Wazów, T.II K336 (R8*) (ten egzemplarz); Kaleniecki s. 361 ten egzemplarz
Stan zachowania: 4+ (F+)
Waga: 16,23 g
Średnica: 44 mm
Metal: Au
Cena startowa: 300 000 PLN
Lot: 132 Jan III Sobieski. Medal koronacyjny wagi 15 dukatów 1676, Gdańsk, złoto
Awers: Popiersia pary królewskiej zwrócone w prawo. Król w wieńcu laurowym. Na ramieniu sygnatura I.H
Rewers: Palma z koroną królewską na tle Krakowa. Na pniu palmy imiona JOANNES REX MARIA REGINA. W otoku: CRESCANT CUM PALMIS NOMINA (niech rosną z palmami imiona). U dołu w kartuszu: CORONATI / 2 FEB 1676 (koronowany 2 lutego 1676 r.)
Medal wybity z okazji koronacji królewskiej Jana III Sobieskiego w 1676 roku. Znane są odbicia w złocie i srebrze. Stemple zostały wykonane w Gdańsku przez Jana Höhna. Jednak sam medal został odbity w mennicy w Krakowie. Jest to jeden z najpiękniejszych medali związanych z panowaniem Jana III Sobieskiego. Bardzo rzadko spotykane na medalach wyobrażenie panoramy miasta Krakowa. Ikonografia medalu odwołuje się do znanej grafiki Alciatiusa „Palma Virtus”. Drzewo palmowe wytrzymuje wszelkie napory wichrów, co świadczyć ma o trwałości i sile władzy królewskiej. Wzorce czerpano z myśli greckich filozofów Arystotelesa i Plutarcha, którzy twierdzili, że nawet przeciążona owocami palma nie łamie się. Było to nawiązanie do aktualnej sytuacji w Królestwie, które pod władzą silnego wodza odbudowuje się i trwać będzie niczym palma. Medal w złocie, po raz pierwszy pojawił się w zbiorze Zygmunta Chełmińskiego. Po wojnie był czterokrotnie notowany na aukcjach. Egzemplarz o wadze 13 dukatów był wystawiony na Aukcji 5 Antykwariatu Numizmatycznego Niemczyk (lot 181). Podobny egzemplarz o wadze 13 dukatów jest też w kolekcji Emeryka Hutten Czapskiego w Krakowie. Na rynku numizmatycznym znajdują się trzy a najwyżej cztery złote egzemplarze o różnej wadze. Ekstremalnie rzadki medal, w tak pięknym stanie zachowania niedostępny na rynku. Najładniejszy znany egzemplarz.
Wyśmienicie zachowana moneta. Imponująca jakość detali. Delikatna czerwona patyna.
Literatura: Raczyński 207; Stahr (20097); H-Czapski 5941; Chełmiński 971 (sprzedany za 400 marek w złocie)
Stan zachowania: 1/1- (UNC/UNC-)
Waga: 51,68 g
Średnica: 47 mm
Metal: Au
Cena startowa: 150 000 PLN
Lot: 141 August ll Mocny. Medal ślubny wagi 8,5 dukata 1725, ślub Ludwika XV i Marii Leszczyńskiej, Paryż
Awers: Para królewska zwrócona ku sobie. Książę w zbroi ze wstęgą orderową, Maria w sukni spiętej broszą na ramieniu. Pod ramieniem księcia inicjały NR. W otoku: LUD XV D G FR ET NAV REX – MARIA STANIS REG FIL (Ludwik XV Francji i Navary król, Maria córka króla Stanisława).
Rewers: Biskup na tle ołtarza udzielający ślubu parze królewskiej trzymającej się za ręce. W odcięciu data. W otoku: NUPTIALIA SACRA FON(te) BELL(aci) – (ceremonia zaślubin w Fointainebleau)
Medal został wybity na zamówienie dworu francuskiego z okazji ślubu Ludwika XV, prawnuka króla "słońce" Ludwika XIV, z polską księżniczką Marią Leszczyńską. Maria była córką wojewody poznańskiego Stanisława Leszczyńskiego, magnata wybranego i koronowanego na króla Polski. W Polsce trwały walki o tron pomiędzy Stanisławem Leszczyńskim a popieranym przez Rosję Augustem Mocnym, także koronowanym na króla Polski. Dramatyczne okoliczności wojny domowej sprawiły, że w 1708 roku rodzina Leszczyńskich opuściła Polskę i rozpoczęła zagraniczną tułaczkę. Kilka lat spędzili w Szwecji, potem w przydzielonym Stanisławowi przez Karola XII księstwie Zweibrücken w Nadrenii, w końcu w Wissembourgu na terenie Alzacji nadanej Stanisławowi przez Ludwika króla Francji. Para poznała się na dworze w Wersalu i, ku zaskoczeniu wszystkich, Maria została królową. Uroczystości ślubne miały wyjątkowy charakter. Z tej okazji wybito szereg złotych i srebrnych medali, którymi uświetniono uroczystości.
Warto zwrócić uwagę na propagandowy wydźwięk medali. Maria, wybranka króla, tytułowana jest córką króla Polski. Poparcie dworu francuskiego było bardzo potrzebne Stanisławowi Leszczyńskiemu przy próbach powrotu na tron w Polsce. Małżeństwo to było bardzo udane i trwałe. Maria urodziła królowi Francji dziesięcioro dzieci. Większość zamówionych medali wykonał nadworny medalier Jean Duvivier. Temat ten podjęli też inni artyści. Między innymi Norbert Roëttiers, medalier ten nawiązywał do ikonografii i motywów zaproponowanych przez Duviviera. Artysta wprowadził jednak wiele zmian w stosunku do pierwowzoru. Norbert Roëttiers był rytownikiem stempli monet w mennicy w Paryżu. Jego prace uzyskały uznanie młodego króla. W drugiej połowie panowania był już nadwornym medalierem Ludwika. Jest to bardzo piękny medal pokazujący scenę zaślubin królewskich w kaplicy zamkowej Fontainebleau.
Medal w złocie znajduje się tylko w zbiorach w Dreźnie. Ten medal pochodzi z aukcji firmy Spink Zurich, z maja 1984 roku. Prawdopodobnie jest jedynym dostępnym medalem odbitym w złocie na rynku numizmatycznym. W zbiorach Czapskich w Krakowie jest tylko egzemplarz srebrny. Bardzo rzadka pozycja.
Drobne ryski w tle. Wspaniale zachowane detale.
Literatura: H-Czapski nie notuje; Raczyński 439
Stan zachowania: 1- (UNC-)
Waga: 29,50 g
Średnica: 34,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 50 000 PLN
Lot: 146 August lll Sas. Szóstak (6 groszy) w złocie 1762, Elbląg ex. Pfau collection
Awers: Popiersie króla w prawo w koronie i w zbroi. Płaszcz spięty broszą na ramieniu. W otoku: D G AVGVST III R POL M D L R P D S & EL
Rewers: Kartusz z herbem miasta. Nad nim cyfra VI, po bokach data 17-62. U dołu inicjały mennicze I C S (Jost Carl Schröder). W otoku: MON ARGENT CIVI ELBINGENSIS
Kilka lat po uruchomieniu mennicy w Gdańsku, w 1760 roku, Rada Miasta Elbląga uzyskała zgodę na wybijanie monety miejskiej. W latach następnych także trojaki, szóstaki (w 1762 i 1763 roku) i orty. Jednak rozwój kolekcjonerstwa w połowie XVIII wieku sprawił, że w mennicach miejskich Gdańska, Elbląga i Torunia wykorzystywano obiegowe stemple do bicia monet przeznaczonych dla kolekcjonerów. Odbijano je w czystym srebrze, jako klipy, a także w złocie. W Elblągu w złocie odbito szóstaki z lat 1762 i 1763 oraz orty z datą 1763. Szóstaki w złocie znane są w dwu odmianach – z napisem CIVIT i CIVI (jak opisywany). Pierwszy był w zbiorze Mikockiego i Vossberga. Z kolei typ z napisem CIVI posiadał patrycjusz elbląski i kolekcjoner Abraham Grübnau. Według Vossberga odbitki w złocie jak i dwudukaty bito w celach podarunkowych i kolekcjonerskich. Szóstak w złocie z napisem CIVI 1762 roku znajduje się w zbiorach w Dreźnie, H. Czapski posiadał popularniejszą złotą odbitkę szóstaka z 1763 roku. Na rynku numizmatycznym dostępne są tylko dwa egzemplarze. Pięknie zachowany egzemplarz jak na monetę złotą z mennicy w Elblągu. Bardzo rzadki ze znakomitą proweniencją z największej powojennej kolekcji monet elbląskich Hansa Pfau'a.
Przepolerowany egzemplarz. Piękny i ekstremalnie rzadki.
Literatura: Pfau 560 (ten egzemplarz); Vossberg 288; Kopicki 7182 (R8); CNCE 422 (R7); Friedberg nie notuje; Kaleniecki s. 520
Stan zachowania: 2- (EF-)
Waga: 5,23 g
Średnica: 23,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 65 000 PLN
Lot: 167 Stanisław August Poniatowski. Dukat 1794 MV, Warszawa
Awers: Głowa króla w prawo. W otoku: STANISLAUS AUG D G REX POL M D L
Rewers: Otoczony wieńcem pięciowierszowy napis. U dołu inicjały M-V (Mennica Warszawska). W kwadracie: AUREUS / NUMMUS / POLONIÆ / ANNO / 1794
Bardzo ładny egzemplarz dukata warszawskiego.
Lustro mennicze. Delikatna patyna, lekko gięty egzemplarz
Literatura: Kopicki 2537; Friedberg 104; Plage 456; H-Czapski 3329; Kaleniecki s. 551; Tyszkiewicz 15; Parchimowicz (Poniatowski) 41.h
Stan zachowania: 2 (EF)
Waga: 3,48 g
Średnica: 22,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 7000 PLN
Lot: 213 Księstwo Warszawskie. Medal Fryderyk August nagrodowy wagi 8 dukatów, złoto
Awers: Głowa księcia Fryderyka Augusta w prawo z przewiązanymi wstążką włosami. Pod szyją inicjały medaliera HOE. W otoku: FRIDERICVS AVGVSTVS D G REX SAX DVX VARSAV
Rewers: Siedząca bogini Pallas w hełmie greckim z wieńcem w wyciągniętej dłoni. U góry dewiza: VIRTVTI ET INGENIO
W Księstwie Warszawskim medale nagrodowe wybijano w latach 1809-1813. Bito dwa rodzaje; z napisem BENE MERENTIBVS – te przeznaczone były dla urzędników cywilnych, oraz z napisem VIRTVTI – otrzymywały je osoby związane z tworzeniem armii i przemysłu wojennego.
Księstwo Warszawskie zostało utworzone w 1807 roku, decyzją traktatu w Tylży, zawartego pomiędzy Napoleonem a Aleksandrem I. Na jego władcę wyznaczono Fryderyka Augusta, króla saskiego, potomka rodu Wettinów, panującego w Polsce w XVIII w. Księstwo było związane unią personalną z Saksonią, ale pod protektoratem francuskim. Król Saksonii posiadał inicjatywę prawodawczą. Jednak polityka zewnętrzna nadzorowana była przez rezydenta francuskiego. Medale nagradzały urzędników i osobistości polskie powiązane z dworem Fryderyka Augusta. Książę mianował, tylko przed nim odpowiedzialnych, członków Rady Ministrów oraz Rady Stanu. Ministrem Wojny był książę Józef Poniatowski, bratanek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Księstwo Warszawskie formalnie istniało do 1815 roku, ale przez dwa ostatnie lata było okupowane przez wojska rosyjskie, stąd medale mogły być wybijane jedynie pomiędzy 1809 a 1813 rokiem.
Medal wybito w Dreźnie w latach 1809-1810. Jego autorem jest Karol Wilhelm Hoeckner (sygnujący skrótem HOE, lub tylko całym nazwiskiem). Po roku 1810 większość zleceń medalierskich otrzymywał już jego syn, Fryderyk Hoeckner, sygnujący medale pełnym nazwiskiem HOECKNER F. Medale nagrodowe odbite w złocie są niezwykle rzadkie. Niestety nie zachowały się żadne spisy osób nagrodzonych, nie wiadomo też ile takich medali mogło powstać. Zapewne nie więcej niż kilka, z uwagi na bardzo krótki czas istnienia Księstwa. Medale złote były nadawane każdego roku. Jak się wydaje były to tylko pojedyncze nadania. Równie ograniczona była liczba osób otrzymujących jego srebrne wersje.
Ciekawa jest ikonografia medalu. Wyobrażono na niej postać Pallas z wyciągniętą dłonią z wieńcem, którym umownie dekoruje nagrodzonego. Ciekawy jest też zestaw dwu cnót: dosłownie wyrażonych w słowach: męstwu i zdolności, ale w całym kontekście można znaczenie rozszerzyć, jako że słowo virtuti ma w tej dewizie dodatkowe znaczenie: Cnocie (odwadze) i Zdolności (bo Virtus przynależny jest Atenie, tutaj zestawiono go z postacią Pallas).
Medal nie jest notowany w żadnym polskim zbiorze publicznym, nie było go też w kolekcji Z. Chełmińskiego i E. Hutten Czapskiego. Bardzo rzadki egzemplarz, rarytas na rynku numizmatycznym.
Wspaniale zachowane detale. Drobne skazy w tle.
Literatura: Ampach(1834) 15601; A. M. Engelhardt (1888) poz. 1760, ale tam bity w srebrze
Stan zachowania: 1-/2+ (UNC-/EF+)
Waga: 27,69 g
Średnica: 36,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 40 000 PLN
Lot: 224 Powstanie Listopadowe. Kubek pamiątkowy zdobiony monetami z Powstania Listopadowego
Unikalna pamiątka patriotyczna wykonana w epoce lub tuż po upadku powstania: przed 1842 r. Srebro próby 750, wewnątrz złocone ogniowo. Wymiary: wysokość – 114 mm; średnica stopki – 57-58 mm; średnica wylewu – 83-85 mm. Kraków, złotnik Stanisław Westwalewicz (czynny w latach 1821-1842). Kubek, o brzuścu bogato grawerowanym, w którym osadzono monety powstańcze emisji 1831 r. Od strony zewnętrznej widoczne są awersy monet, a od strony wewnętrznej ich rewersy. W brzuścu osadzono monety: 3 grosze, 10 groszy, 2 złote oraz dukat. W denku osadzona moneta 5 złotych. Bardzo wczesny, popowstaniowy obiekt patriotyczny. Wysokiej klasy polski wyrób złotniczy, wykonany jednostkowo, UNIKAT.
Śr. podstawy 39 mm; śr. kielicha 45 mm; wys. 59 mm
Cena startowa: 3500 PLN
Lot: 228 Królestwo Polskie, Aleksander l. 50 złotych 1820 IB, Warszawa
Awers: Głowa cara w prawo. W otoku: ALEXANDER I CESARZ SA W ROS KRÓL POLSKI
Rewers: Dwugłowy orzeł rosyjski pod carską koroną. Na piersi, na tle gronostajowego płaszcza, tarcza z orłem polskim, u dołu inicjały I-B, poniżej data. W otoku od lewej: 26 Z GRZ CZ KOL *1820* 50 ZŁOT POLSK
Rzadka moneta w takim stanie zachowania.
Egzemplarz w pięknej czerwonawej patynie i z lustrem menniczym. Moneta bez justunku.
Literatura: Bitkin 808 (R1); Plage 5; Kopicki 2739; H-Czapski 6036
Stan zachowania: 2- (EF-)
Waga: 9,78 g
Średnica: 24,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 20 000 PLN
Lot: 235 Królestwo Polskie, Mikołaj l. 10 złotych 1827 FH, Warszawa ex. Kałkowski collection
Awers: Dwugłowy orzeł rosyjski pod carską koroną. Na piersi, na tle gronostajowego płaszcza, tarcza z orłem polskim. Po bokach korony data 1827, u dołu inicjały F-H. 10 ZŁOTYCH POLSKICH. W otoku: MIKOŁAY I CES WSZ ROSSYI KROL POLSKI PANUIĄCY
Rewers: Głowa cara w prawo. W otoku: ALEXANDER I CES ROS WSKRZESICIEL KRÓL POLS 1815
Ogromnej rzadkości moneta wybita w nakładzie zaledwie 123 egzemplarzy. Najrzadszy rocznik XIX-wiecznej dziesięciozłotówki. Numizmat godny najlepszych kolekcji. Doskonała proweniencja − pochodzi ze zbioru Tadeusza Kałkowskiego. Jeden z najładniejszych egzemplarzy dostępnych na rynku.
Wyśmienity egzemplarz. Stara kolorowa patyna i zachowane lustro mennicze.
Literatura: Kopicki 2722; Davenport 249; Plage 30; Bitkin 984 (R2); H-Czapski 3612; Berezowski 140; Parchimowicz 1042 b
Stan zachowania: 1- (UNC-)
Waga: 31,16 g
Średnica: 40,0 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 70 000 PLN
Lot: 244 Polska XlX w. 3 ruble = 20 złotych 1837 MW, Warszawa NGC MS63 (MAX) najwyższa nota gradingowa
Awers: Dwugłowy orzeł rosyjski pod carską koroną z małą tarczą z orłem polskim na skrzydle. U dołu litery M-W
Rewers: Napisy, nominał i data 1837
Moneta wybita w mennicy warszawskiej w nakładzie tylko 423 egzemplarzy. Najwyższa nota gradingowa na świecie (NGC MS63). Numizmat w tak wyśmienitym stanie zachowania występuje po raz pierwszy w historii – na aukcjach światowych występowała tylko trzy razy i w zdecydowanie gorszych stanach zachowania. Moneta unikalna w takim stanie zachowania.
Piękny, menniczy egzemplarz, idealne detale i lustro na całej powierzchni.
Literatura: Kopicki 9467; Friedberg 111; Plage 305; Bitkin 1078; Parchimowicz 1046 h; Berezowski 30
Stan zachowania: NGC MS63 (MAX)
Waga:
Średnica: 19,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 50 000 PLN
Lot: 286 Rosja, Piotr l. Tynf (tymf) 1707 IL-L, PCGS AU55
Awers: Popiersie cara Piotra I w prawo, w paradnej zbroi z narzuconym na ramiona płaszczem, spiętym ozdobną broszą, legenda otokowa.
Rewers: Ukoronowany dwugłowy orzeł cesarski. Po bokach orła sygnatura IL-L (mincmistrza mennicy Kadaszewskiej). Legenda otokowa i data 1707
Piotr I w okresie wojny północnej ze Szwecją (1700-1721), na potrzeby rozliczeń z wojskami sojuszniczymi Danii, Norwegii, Saksonii i Prus, wprowadził nowy rodzaj monety zwanej tynfem. Tynf wybijany był w latach 1707-1709 w mennicy kadaszewskiej w trzech wersjach: z literami IL-L, z literami IL oraz bez liter będących sygnaturą mincmistrza mennicy kadaszewskiej, I. Langa. Moneta zalicza się do ogromnych rzadkości pomimo dość znacznej emisji. W latach późniejszych monety wycofano z obiegu i prawie wszystkie przetopiono. Występują one przede wszystkim w kolekcjach państwowych w Rosji i Instytutu Smithsonian'a w USA oraz nielicznych prywatnych kolekcjach. Ekstremalnie rzadko spotykana na aukcjach.
Kadaszewskij Monetnyj Dwor.
Pięknie zachowany egzemplarz. Połysk menniczy.
Literatura: Bitkin str. 371-373
Stan zachowania: PCGS AU55
Średnica: 27,0 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 50 000 PLN
Lot: 290 Rosja, Elżbieta. 5 Rubli 1756, Moskwa
Awers: Popiersie carycy w prawo, w małej koronie, legenda otokowa.
Rewers: Pięć tarcz herbowych w formie krzyża, nominał i data 1756
Złote monety carycy Elżbiety należą do monet ekstremalnie rzadkich. Do egzemplarza dołączony certyfikat autentyczności wystawiony przez Towarzystwo Przyjaciół, atestowany przez Rosyjską Ochronę Kultury, w którym pojawia się stwierdzenie "Z uwagi na unikatowość i doskonały stan jest bardzo wartościowa jako numizmat".
Bardzo dobry stan zachowania. Wspaniale zachowane detale.
Stan zachowania: 2/2- (EF/EF-)
Waga: 8,22 g
Średnica: 26,0 mm
Metal: Au .917
Cena startowa: 40 000 PLN
Lot: 333 Rosja, Mikołaj ll. 15 rubli 1897, PRÓBA, Petersburg
Awers: Głowa cara w lewo, legenda otokowa. Pięć ostatnich liter legendy otokowej poza krawędzią szyi.
Rewers: Dwugłowy orzeł rosyjski. U dołu nominał i data 1897
Ekstremalnie rzadko spotykana w handlu moneta, zaliczana do próbnych monet cara Mikołaja II okresu 1895-1897. Tylko kilka razy notowana na aukcjach światowych. Jej unikalność potwierdza przyznany stopień rzadkości przez Bitkina – R4. Po raz pierwszy w ofercie aukcyjnej w Polsce.
Bardzo ładny egzemplarz, drobne skazy w tle.
Literatura: Bitkin 347 (R4)
Stan zachowania: 2 (EF)
Waga: 12,89 g
Średnica: 24,5 mm
Metal: Au
Cena startowa: 70 000 PLN
Lot: 351 II RP. 100 złotych 1925, Kopernik mały, bez napisu PRÓBA srebro, NGC MS62
Rzadka moneta wybita w bardzo niskim nakładzie 50 sztuk. Odmiana bez napisu PRÓBA. Druga najwyższa nota gradingowa na świecie – tylko jeden egzemplarz został oceniony wyżej. Bardzo rzadka moneta w tak pięknym stanie zachowania.
Egzemplarz ze wspaniałą, ciemną patyną.
Literatura: Parchimowicz P168a
Stan zachowania: NGC MS62
Średnica: 20,0 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 10 000 PLN
Lot: 354 II RP. 10 złotych 1933 klipa Jan III Sobieski, PRÓBA srebro PCGS SP58
Moneta wybita w nakładzie zaledwie 100 egzemplarzy. Odmiana z wypukłym napisem PRÓBA. Bardzo ładna prezencja. Niezwykle rzadka próbna moneta w amerykańskim gradingu PCGS.
Bardzo ładny egzemplarz. Wspaniały połysk menniczy.
Literatura: Parchimowicz P154a
Stan zachowania: PCGS SP58
Średnica: 35x35 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 10 000 PLN
Lot: 360 II RP. 5 złotych 1925 PRÓBA, Konstytucja SW-WG 100 perełek, PCGS SP55
Moneta wybita z okazji uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Monogramy SW – prezydenta Stanisława Wojciechowskiego i WG – premiera Władysława Grabskiego. Jedna z najpiękniejszych i najrzadszych monet okresu międzywojennego wybita w nakładzie zaledwie 100 egzemplarzy. Bardzo rzadka pozycja numizmatyczna w amerykańskim gradingu PCGS.
Literatura: Parchimowicz P140a
Stan zachowania: PCGS SP55
Waga:
Średnica: 37,0 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 15 000 PLN
Lot: 363 II RP. 5 zł 1930 Nike brąz, Wizyta ministra Jackowskiego w Brukseli. PCGS SP65 (MAX)
Bardzo rzadka moneta wybita w nieznanym nakładzie. Notowana kilka razy na rynku numizmatycznym. Dokładnie ten egzemplarz został zaprezentowany w książce J. Parchimowicza "Monety Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939". Najładniejszy znany egzemplarz. Najwyższa nota gradingowa na świecie (PCGS SP65). Unikatowy numizmat w takim stanie zachowania.
Idealnie zachowana moneta. Wspaniała prezencja, piękny blask menniczy, kolorowa patyna.
Literatura: Parchimowicz P143a (ten egzemplarz)
Stan zachowania: PCGS SP65 (MAX)
Średnica: 33,0 mm
Metal: Brąz
Cena startowa: 20 000 PLN
Lot: 368 II RP. 2 grosze 1927 PRÓBA srebro
Bardzo rzadka moneta wybita w srebrze, w nakładzie zaledwie 100 egzemplarzy. Moneta z przedwojennej kolekcji. Notowana tylko kilka razy na aukcjach, brakuje jej w większości kolekcji prób międzywojennych.
Wspaniale zachowane detale monety, delikatna patyna.
Literatura: Parchimowicz P104e
Stan zachowania: 1- (UNC-)
Waga: 2,30 g
Średnica: 17,0 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 10 000 PLN
Lot: 376 Wolne Miasto Gdańsk. 25 guldenów 1923, stempel lustrzany, NGC PF63 CAMEO
Rocznik 1923 został wybity w nakładzie 1000 egzemplarzy, z czego pierwsze 200 sztuk wybito stemplem polerowanym (lustrzanym), a pozostałe 800 sztuk stemplem zwykłym. Większość egzemplarzy wybitych stemplem lustrzanym została przeznaczona do specjalnych okolicznościowych zestawów zawierających wszystkie nominały monet gdańskich z 1923 roku, również wybitych stemplem polerowanym. Egzemplarz ogradowany przez firmę NGC, otrzymał notę PF 63 i dopisek CAMEO co oznacza matowe wypukłe elementy i piękne, głębokie lustro. Trzecia najwyższa nota gradingowa na świecie. Niebywale rzadki przedmiot na rynku numizmatycznym.
Piękny, okazowy egzemplarz z bardzo wyraźnym lustrem menniczym i matowym reliefem.
Literatura: Fischer WMG 020; CNG 525a
Stan zachowania: NGC PF63 CAMEO
Waga:
Średnica: 22,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 20 000 PLN
Lot: 387 PRL. Jan Paweł II Papież, zestaw (set) 1982 Au + Ag, stempel lustrzany
W skład zestawu wchodzi pięć monet:
- 10 000 zł 1982 Jan Paweł II, w. 34,5 g Au .900, nakład: 700 szt.
- 2000 zł 1982 Jan Paweł II, w. 6,8 g Au .900, nakład: 1250 szt.
- 1000 zł 1982 Jan Paweł II, w. 3,4 g Au .900, nakład: 1700 szt.
- 200 zł 1982 Jan Paweł II, w. 28,3 g Ag .750, nakład: 3650 szt.
- 100 zł 1982 Jan Paweł II, w. 14,15 g Ag .750, nakład: 3750 szt.
Egzemplarze w oryginalnym, eleganckim pudełku NBP. Brak certyfikatu.
Drobne mikroryski w tle.
Literatura: Parchimowicz 294, 316, 338, 351, 363; Friedberg 12
Stan zachowania: L- (Proof-)
Metal: Au + Ag
Cena startowa: 10 000 PLN
Lot: 388 Austria. 5 dukatów 1634, Praga (Bohemia) PCGS Genuine XF Details
Awers: Stojąca postać króla z regaliami w rękach, pomiędzy herbami Czech i Węgier. W otoku: FERDINANDVS II D G R ISA GH BO REX
Rewers: Dwugłowy orzeł carski z tarczą Austrii otoczoną Orderem Złotego Runa. W otoku: ARCHIDVX AVS DVX BVRG MAR MOR 1634
Ferdynand II (1592-1637), mennica Praha, mincerz Tobias Schuster (1631-1637). Duża, bardzo rzadka, złota moneta w amerykańskim gradingu PCGS. Znane, dostępne na rynku numizmatycznym egzemplarze zazwyczaj są w gorszym stanie zachowania. Bardzo ładna i poszukiwana moneta.
Manipulacje w tle, dobrze zachowane detale. Resztki połysku menniczego.
Literatura: Friedberg 39 (Bohemia); Herinek 89; Halačka 718; Dietiker 757
Stan zachowania: PCGS Genuine XF Details
Średnica: 41,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 20 000 PLN
Lot: 410 Niemcy. Saksonia 10 talarów 1812, Drezno (podwójny August d'or)
Awers: Głowa króla w prawo.
Rewers: Tarcze herbowe, litery SGH, nominał ZEHN THALER, data 1812
Fryderyk August I, książę saski i warszawski. 10 talarów – podwójny August d'or. Ekstremalnie rzadka, duża, złota moneta z mennicy w Dreźnie. Ten rocznik sporadycznie występuje w handlu.
Pięknie zachowany egzemplarz. Dużo połysku menniczego w tle.
Literatura: Friedberg 2882; Jaeger 153
Stan zachowania: 2 (EF)
Waga: 13,27 g
Średnica: 29.0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 10 000 PLN
Lot: 435 Szwecja. Talar 1660, Ryga
Karol XI (1660-1697), mennica Ryga. Jedyny talar ryski Karola XI. Rzadki numizmat w tak pięknym stanie zachowania.
Zachowane dużo połysku menniczego w tle. Wspaniale zachowane detale.
Literatura: Davenport 4596; Ahlström 92a; Neuman 53
Stan zachowania: 1-/2+ (UNC-/EF+)
Waga: 28,49 g
Średnica: 45,0 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 12 000 PLN
Lot: 439 Wielka Brytania. Triple unite 1642, Oxford PCGS Genuine VF Details
Awers: Popiersie króla Karola I w lewo, w koronie i zbroi, z mieczem i gałązką oliwną w dłoni. Obok znak mennicy Oxford (pióropusz). W otoku: CAROLVS D G MAG BRIT FRAN ET HI REX
Rewers: Trzy pióropusze, nominał III, napis w trzech wierszach RELIG PROT LEG ANG LIBER PAR, poniżej data 1642 W otoku: EXVRGAT DEVS DISSIPENTVR INIMICI
Karol I (1625-1649), mennica Oxford. Największa angielska złota moneta do czasów Jakuba II, który wprowadził złote monety 5 Gwinei w 1686 roku (41,75 g Au .917). Literatura angielska szacuje, że do dnia dzisiejszego nie przetrwało więcej niż 225 egzemplarzy tej majestatycznej monety, wliczając różne odmiany i różne roczniki. Znak mennicy w Oxfordzie – pióropusz za głową króla. Po raz pierwszy w ofercie w Polsce. Moneta w amerykańskim gradingu PCGS.
Bardzo dobrze zachowany egzemplarz, żadnych śladów manipulacji i zawieszek.
Literatura: Friedberg 258; Seaby 2724
Stan zachowania: PCGS VF Details
Średnica: 45,0 mm
Metal: Au
Cena startowa: 70 000 PLN
Lot: 456 Węgry. Transylwania talar 1650 NB klipa PCGS XF Details (MAX) UNIKAT najwyższa i jedyna nota gradingowa
Awers: Półpostać księcia. W otoku: GEOR RAKO DG P TRA
Rewers: Tarcza herbowa, napis otokowyt: N-B i data 1650
Jerzy Rakoczi II (1648-1660). Mennica Nagybanya. Wyjątkowo rzadka moneta. W katalogu Davenport ta moneta pokazana jest tylko na rysunku. Wszystkie pozostałe mają swoje fotografie. Po raz pierwszy w handlu na rynku aukcyjnym. Moneta w amerykańskim gradingu PCGS XF DETAILS (najwyższa i jedyna nota gradingowa dla tej monety).
Wyjątkowy egzemplarz. Jedyny notowany na rynku.
Literatura: Davenport 4749
Stan zachowania: PCGS XF DETAILS (MAX)
Średnica: 47 x 47 mm
Metal: Ag
Cena startowa: 10 000 PLN
Lot: 479 Polska. 10 złotych 1919 Kościuszko S.4.A
Piękny i rzadki banknot. Kolor fioletowy. Sztywny papier, brak zabrudzeń, jeden dolny róg złamany, ale prezencja wspaniała. Seria S.4.A 023417, katalog Lucow określa rzadkość na R6. Bardzo rzadko pojawiający się w handlu, szczególnie w takim stanie zachowania.
Literatura: Lucow 574 R6; Miłczak 50a
Stan zachowania: 2 (EF)
Średnica: 151x93 mm
Cena startowa: 5000 PLN
Lot: 481 Polska. 20 złotych 1924 Kościuszko II EM.B WZÓR
WZÓR, bez perforacji, drukowany na białym rypsowanym papierze banknotów z 1919 roku (przywiezionym z Francji), na marginesie dodatkowa numeracja technologiczna w znaku wodnym, wyśmienity stan zachowania. Seria II EM.B. Sztywny papier, minimalnie pofalowany dół banknotu. Ogromna rzadkość na rynku, notowany tylko w największych kolekcjach banknotów.
Literatura: Lucow 610 R7; Miłczak 59Wc
Stan zachowania: 1 (UNC)
Średnica: 158x97 mm
Cena startowa: 8000 PLN
Lot: 491 Odznaki. Polska. Kraków. Odznaka pamiątkowa na 40-lecie założenia Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń
Odznaka pamiątkowa nadana w 1911 roku Michałowi Grzegorzowi Garapich z okazji obchodów 40-tej rocznicy założenia Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie. Srebro, złoto, emalia. Nakrętka - zakład grawerski S. Lipczyński w Warszawie. Monogram MG = Michał Grzegorz Garapich de Sichelburg. KSO - Krakowska Straż Ogniowa Towarzystwo Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie – instytucja ubezpieczeniowo–finansowa z siedzibą w Krakowie. W 1902 została powołana Spółka kredytowa członków Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń. Od 1885 do 1906 dyrektorem był Zenon Słonecki, a jego następcą od 1906 został Michał Garapich. Michał Grzegorz Garapich de Sichelburg (ur. 12 marca 1850, zm. 1917 w Krakowie) – właściciel dóbr, poseł do Rady Państwa i Sejmu Krajowego Galicji VIII, IX i X kadencji od 1901 do 1914. Działał w ramach Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, w 1906 został wybrany I dyrektorem zastępując na tym stanowisku Zenona Słoneckiego.
UNIKATOWE odznaczenie w stanie zachowania zbliżonym do idealnego.
Stan zachowania:
Waga: 53,06 g
Średnica: 50x50 mm
Cena startowa: 15 000 PLN
Lot: 510 Literatura. Raczyński Edward, Gabinet Medalów (...), oryginał, tomy I-V
Raczyński Edward: Gabinet medalów polskich oraz tych, które się do dziejów Polski tyczą. Monumentalne czterotomowe dzieło traktujące o medalierstwie polskim od początków XVI wieku, aż do czasów współczesnych autorowi. Ryciny medali opatrzone komentarzami o wielkiej wartości historycznej, napisane przepięknym językiem polskim. Wrocław 1838, s. 359 i 397, komplet tablic i winiet z miedziorytniczymi wizerunkami i opisem 260 medali – równolegle w języku polskim i francuskim;
Tom I i II począwszy od czasów najdawniejszych do Jana III (1513-1696) – Wrocław 1838, s. 352 i 397, komplet tablic i winiet z miedziorytniczymi wizerunkami i opisem 260 medali - równolegle w języku polskim i francuskim, tom II z Exlibrisem Rodziny Terleckich.
Tom III od wstąpienia na tron Augusta II aż do zgonu jego Augusta III (1697-1763), Poznań 1841; s. 338, tbl. 117 i opis dalszych 223 medali.
Tom IV z czasów panowania Stanisława Augusta, przez Ł.G. [krypt. Łukasza Gołębiowskiego], wydany przez Edwarda hr Raczyńskiego, Wrocław 1843; s. 314, tbl. 96 z rycinami dalszych 151 medali, wizerunki których przeniesiono na blachę nową techniką „gliotyczną”. Dwie pieczątki własnościowe: Rudolfa Mękickiego i nie rozpoznana z monogramem Mikołaja I (?).
Jest to komplet pierwszego wydania największego w dziejach polskiej medalografii dzieła – dzisiaj już historycznego i bibliofilskiego. Joachim Lelewel określił dzieło Raczyńskiego jako ważny etap w historii polskiego medalierstwa. Autor „Gabinetu”– Edward hr Raczyński (1786-1845), to jeden z najświatlejszych umysłów swej epoki, społecznik i polityk, wydawca, pisarz, mecenas sztuki i nauki, kolekcjoner i bibliofil. Tom IV wypracował Łukasz Gołębiowski (1773-1849), historyk i bibliotekarz zbiorów Tadeusza Czackiego w Porycku. Wydał go, tak jak pozostałe tomy, Edward hr Raczyński. Podkreślić należy, co jest rzadkością, iż jest to komplet wydawniczy dzieła tak tomów, jak i wszystkich tablic, bez jakichkolwiek braków. Zachowana oryginalna i jednolita oprawa z epoki. Wewnątrz wszystkie karty bez zakwaszeń i przebarwień, co jest dodatkową wartością tomów.
Karol Beyer : Gabinet Medalów Polskich. Warszawa 185
Dopełnienie dzieła Edwarda hr. Raczyńskiego wydane po jego śmierci przez Karola Beyera. Opis 124 medali na 95 stronach. Pieczątka własnościowa Bolesława Minko. Dopełnienie dzieła ( potocznie nazywane V Tomem ) spotykane jest wyjątkowo rzadko.
Całość (pięć woluminów) w jednolitej współczesnej oprawie w piękny bordowy półskórek połączony z czarnym płótnem kaliko, złoceniami i czarnymi szyldzikami.
Rzadkie w komplecie i w takim stanie zachowania!
Wymiary: tom I-IV: 260 x 216 mm, tom V: 255 x 200 mm
Cena startowa: 15 000 PLN
Autor: Józef Smurawa / Źródło: Antykwariat Numizmatyczny Michał Niemczyk
