NBP: 20 złotych - Wielkie aktorki – Antonina Hoffmann - prezentacja monety

Narodowy Bank Polski zaprezentował drugą monetę z serii pt. „Wielkie aktorki”. Numizmat o nominale 20 złotych (selektywne platerowanie), poświęcony został Antoninie Hoffmann (1842–1897) - polskiej aktorce teatralnej, wybitnej przedstawicielce tzw. „szkoły krakowskiej”. Aktorka rywalizowała o pozycję pierwszej aktorki w zespole teatru krakowskiego z Heleną Modrzejewską. Moneta zostanie wybita w srebrze (Ag.925). Wejdzie do obiegu 27 października 2020 roku.

                                          

20 ZŁOTYCH - Wielkie aktorki – Antonina Hoffmann

Specyfikacja monety:

Emitent: Narodowy Bank Polski
Producent: Mennica Polska S.A.
Materiał: srebro (Ag.925)
Stempel: lustrzany
Techniki dodatkowe: selektywne platerowanie
Wymiary: 40,00 x 28,00 mm (prostokąt)
Masa: 28,28 g
Nakład: do 13 000 szt.
Projekt: Urszula Walerzak
Data emisji: 27-10-2020

                              

Antonina Hoffmann (ur. 16.06.1842 r. w Trzebini – zm. 16.06.1897 r. w Krakowie) była wybitną, krakowską aktorką teatralną XIX w. Obdarzona talentem i urodą, w ciągu niemal czterdziestoletniej kariery zagrała ponad czterysta ról. Występowała w utworach klasycznych, m.in. w dramatach W. Szekspira i F. Schillera, odnosiła sukcesy w komediach i współczesnych dramatach obyczajowych. Jednak najwyżej ceniono jej liczne role w dramatach J. Słowackiego – Amelię w Mazepie, Rozę w Lilli Wenedzie, Idalię w Fantazym, Salomeę w Horsztyńskim, tytułowe bohaterki w Balladynie i Beatrix Cencii inne.
Pochodziła ze zubożałej, ewangelickiej rodziny ziemiańskiej. Młodość spędziła w Warszawie, gdzie ukończyła pensję dla dziewcząt, którą po sprzedaniu majątku kierowała jej matka. Wbrew woli bliskich postanowiła poświęcić życie teatrowi. Po kilku lekcjach u wybitnego aktora Jana Królikowskiego zapisała się do Szkoły Dramatycznej i jako uczennica debiutowała 13.02.1859 r. w Warszawskich Teatrach Rządowych. W 1860 r. przeniosła się do Krakowa. Szybko osiągnęła status czołowej aktorki. Została przyjaciółką i zarazem rywalką sceniczną Heleny Modrzejewskiej. Często występowały razem, wymieniały się doświadczeniami, uczyły się wzajemnie sztuki aktorskiej. W 1861 r. Hoffmann została partnerką życiową Stanisława Koźmiana – przedstawiciela obozu Stańczyków (ugrupowania politycznego w Galicji), od 1871 r. wieloletniego kierownika artystycznego krakowskiego teatru. Koźmian był twórcą tzw. krakowskiej szkoły aktorstwa, polegającej m.in. na eliminowaniu sztuczności i doskonaleniu gry zespołowej. Główną reprezentantką tego nowoczesnego stylu była właśnie Hoffmannowa – jej aktorstwo było powściągliwe, dalekie od deklamacji i gwiazdorstwa. Pod koniec kariery artystka została zaangażowana przez dyrektora Tadeusza Pawlikowskiego do otwartego 21.10.1893 r. Teatru Miejskiego w Krakowie (obecnie Teatr im. Juliusza Słowackiego). Z tą sceną, jedną z najlepszych na ówczesnych ziemiach polskich, Antonina Hoffmann była związana do końca życia.

Na rewersie monety umieszczono popiersie Antoniny Hoffmann według rzeźby autorstwa Władysława Eliasza z 1872 r. oraz wizerunki koronek nawiązujące do kostiumów scenicznych aktorki.
Na awersie został zaprezentowany wizerunek frontonu Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

Diana Poskuta-Włodek

Autor: Józef Smurawa
Źródło: Narodowy Bank Polski