NBP: Historia polskiej muzyki rozrywkowej – Krzysztof Klenczon - prezentacja monet
Narodowy Bank Polski zaprezentował wizerunki nowej emisji monet kolekcjonerskich. Składają się na nią dwie monety z serii „Historia polskiej muzyki rozrywkowej”, poświęcone Krzysztofowi Klenczonowi. Wybite zostaną monety: 10 złotych (klipa) w srebrze Ag.925 i 10 złotych (moneta okrągła) w srebrze Ag.925 , które wejdą do obiegu 15 września 2020 roku. Monety zaprojektowane zostały przez Sebastiana Mikołajczaka.
10 ZŁOTYCH - Krzysztof Klenczon (moneta okrągła)
Specyfikacja monety:
Emitent: Narodowy Bank Polski
Producent: Mennica Polska S.A.
Seria: Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej
Materiał: srebro (Ag.925)
Stempel: lustrzany
Średnica: 32 mm
Masa: 14,14 g
Nakład: do 12 000 szt.
Projekt: Sebastian Mikołajczak
Data emisji: 15-09-2020
10 ZŁOTYCH - Krzysztof Klenczon (moneta kwadratowa)
Specyfikacja monety:
Emitent: Narodowy Bank Polski
Producent: Mennica Polska S.A.
Seria: Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej
Materiał: srebro (Ag.925)
Stempel: lustrzany
Wymiary: 28,2 x 28,2 mm
Masa: 14,14 g
Nakład: do 12 000 szt.
Projekt: Sebastian Mikołajczak
Data emisji: 15-09-2020
Rewers monety srebrnej o nominale 10 zł w kształcie kwadratu przedstawia wizerunek Krzysztofa Klenczona na tle fragmentu płyty winylowej. Na awersie monety widać stylizowane wizerunki ramienia gramofonu oraz fragmentu płyty winylowej. Na płycie został umieszczony fragment piosenki „Biały krzyż”, do której muzykę skomponował Krzysztof Klenczon, natomiast słowa napisał Janusz Kondratowicz. Ten kultowy dziś utwór Krzysztof Klenczon dedykował swojemu ojcu, partyzantowi AK, żołnierzowi wyklętemu, ukrywającemu się długo pod zmienionym nazwiskiem. „Biały krzyż” zdobył pierwszą nagrodę na festiwalu opolskim 27 czerwca 1969 roku.
Rewers monety srebrnej o nominale 10 zł przedstawia wizerunek Krzysztofa Klenczona na tle fragmentu gitary. Na awersie umieszczony został wizerunek gryfu gitary oraz krajobraz przestawiający krzyż oraz drzewa w oddali, nawiązujący do piosenki „Biały krzyż”.
Krzysztof Klenczon (14.01.1942–7.04.1981) – kompozytor, muzyk, gitarzysta, aranżer, współtwórca zespołu Czerwone Gitary, lider grupy Trzy Korony, członek legendarnych już dziś zespołów Niebiesko-Czarni i Pięciolinie. Był autorem wielu przebojów śpiewanych do dziś. Matura, Historia jednej znajomości, Kwiaty we włosach, Biały krzyż, Taka jak ty, 10 w skali Beauforta, Natalie – Piękniejszy świat, Nie przejdziemy do historii – to tylko kilka jego przebojowych kompozycji z bogatego albumu twórczości. Gdy odszedł od nas, miał 39 lat.
Urodzony w Pułtusku, wychowywał się w Szczytnie, później Trójmiasto, a na końcu Chicago, gdzie mieszkał wiele lat po wyjeździe z Polski i gdzie zmarł w wyniku tragicznego wypadku samochodowego. Został pochowany w Szczytnie. Żegnała go rodzina, przyjaciele, fani i ulewny deszcz. Niebo płakało...„Nie przejdziemy do historii, dumni jak w piosenkach. Nie będziemy stali w glorii z gitarami w rękach...” – muzyka Krzysztofa jednak się nie skończyła, nadal żyje w pamięcifanów, dalej grana jest przez wielu wykonawców. Po rozstaniu z Czerwonymi Gitarami Krzysztof szukał nowej drogi. Powstały Trzy Korony. Znów sypnęły się przeboje: Port, 10 w skali Beauforta, Nie przejdziemy do historii, Czyjaś dziewczyna, Hej słowiki, słowiki. Dużo dobrej muzyki rockowej i jak zwykle romantyczne, słowiańskie ballady, których Klenczon był mistrzem. Potem emigracja do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Chicago.
Odwiedził Polskę jeszcze dwa razy, dwie trasy koncertowe i nagranie płyty pt. „Powiedz stary gdzieś ty był”. W Stanach Zjednoczonych Klenczon nagrał longplay The show never ends pod pseudonimem scenicznym Christopher. Ta produkcja była kierowana do amerykańskiego odbiorcy, śpiewana po angielsku. Na obydwóch płytach znalazło się kilka naprawdę znakomitych piosenek: Natalie – Piękniejszy świat dedykowana młodszej córce, Latawce z moich stron, Muzyko z tamtej strony dnia, Lost soul, The show never ends, All for You.
Powstało jeszcze kilka utworów nigdy nienagranych przez Klenczona, m.in. Dom, Kołysanka – oba nagrane przez zespół Żuki. Potem nastąpiła fatalna noc, a właściwie poranek 26 lutego...Pozostała pamięć. Pamięć fanów, przyjaciół, rodziny. Dzięki nim nie zgaśnie wspomnienie o artyście, dzięki nim żyje jego muzyka. Krzysztof ma swoją ulicę na warszawskich Bielanach i w Sopocie, bulwar, grającą ławeczkę i amfiteatr w Pułtusku. Jest patronem szkoły w Dźwierzutach. Jego imieniem został nazwany jeden z mostów w Bydgoszczy oraz jeden z nowoczesnych tramwajów w Gdańsku. W Szczytnie jest jego pomnik, jest jego park.
Maciej Cybulski
Autor: Józef Smurawa
Źródło: Narodowy Bank Polski
