Artykuł z archiwalnego numeru "Młodego Technika" z 1958 r. W nr 7 (120) z lipca 1958 r. na stronach 6-9 zamieszczono artykuł obrazujący produkcję monety obiegowej w PRL. Zapraszam do lektury.

Nie minęły 2 lata od pojawienia się żetonu turystycznego o nominale 7 dziadów stołecznych, a Mennica Polska S.A. wprowadza pierwsze oficjalne pieniądze z wizerunkiem ś.p. Lecha Kaczyńskiego w 1. rocznicą katastrofy Smoleńskiej złote i srebrne monety upamiętniające jego prezydenturę. Nie chcę wdawać się w dyskusje polityczne tak dzielące naszych rodaków, bo nie to jest celem artykułu. Chciałem zająć się wyłącznie numizmatyczną stroną postaci wykreowanej przez byłego Prezydenta.

Mennica Polska S.A. stosuje zasadę nie umieszczania na monetach postaci żyjących. Wyjątkiem był Papież-Polak Jan Paweł II, zaś w czasie II Rzeczpospolitej swojej monety obiegowej za życia doczekał się Marszałek Józef Piłsudski - Naczelnik Legionów Polskich, którego wielkie zasługi w odrodzeniu ojczyzny są chwalone po dziś dzień, przemilczane zaś rządy "mocnej ręki", jakie pan Marszałek preferował. Poza tymi przypadkami państwowa mennica nie wypuściła pieniądza z wizerunkiem postaci żyjącej. Od 2006 r., kiedy do mody wróciły dukaty lokalne, nazywane przez wielu błędnie pieniędzmi zastępczymi, producenci prześcigają się w metodach promocji regionu nie stroniąc do umieszczania wizerunków osób żyjących. Zanim rozwinę tę myśl, chciałbym zwrócić Państwa uwagę na istotne różnice pomiędzy Pieniądzem Zastępczym (PZ) a Dukatem Lokalnym (DL) i Żetonem Turystycznym (ŻT).

31 marca 2011 roku zakończył się jubileuszowy konkurs (dostępny tutaj) organizowany przez Mennicę Polską oraz Internetowy Katalog Monet. Spośród wszystkich osób, które prawidłowo odpowiedziały na 15 konkursowych pytań, wylosowaliśmy 10, które otrzymają jubileuszowy album „Katalog numizmatów i monet zagranicznych Mennicy Polskiej 2005-2010”. Zainteresowanie konkursem było bardzo duże, wpłynęło ponad 170 prawidłowych odpowiedzi. Mamy nadzieję, że kolejne konkursy będą cieszyły się równie dużym powodzeniem.

Już 16 kwietnia 2011 roku w Poznaniu odbędzie się 14. aukcja numizmatyczna organizowana przez Poznański Dom Aukcyjny oraz Podlaski Gabinet Numizmatyczny. Blisko 1 200 oferowanych przedmiotów, a wśród nich wiele wyjątkowych okazów, sprawiają, że aukcja z pewnością ściągnie wielu kolekcjonerów z Polski i zagranicy.

W ofercie przedmiotów wystawionych na aukcję znajduje się cały przekrój historycznej numizmatyki. Coś dla siebie znajdą zarówno kolekcjonerzy dysponujący kwotami kilkuset złotych oraz Ci, których portfele skrywają kwoty pięcio- a może nawet i 6-cyfrowe. Każda aukcja numizmatyczna na „swoje ozdoby”. Poznańska licytacja również takie perełki posiada.

25 marca zakończyła się aukcja trzech monet upamiętniających 1. rocznicę katastrofy smoleńskiej. Zamieszanie medialne wokół emisji zrobiło swoje – monety wylicytowano wyjątkowo wysoko co z pewnością  wykorzystają spekulanci. Według mnie cena końcowa tych monet jest znacznie wyższa od ich realnej wartości.

Każda moneta składa się z pewnych komponentów, czyli elementów składowych, których nazewnictwo nie jest ujednolicone i dość kłopotliwe. O ile nazewnictwo awersu i rewersu zostało w jakiś sposób znormalizowane, to nazewnictwo innych części monety nie podlega żadnym konkretnym normom i panuje na tym polu pełna swoboda, co raczej nie sprzyja rozwojowi numizmatyki i rodzi wiele niejasności. Katalogi dostępne na rynku polskim używają innych nazw dla określenia np. części bocznej monety. Raz jest to rant, innym razem obrzeże, kiedy indziej bok. Jako polonista chciałbym przybliżyć semantyczne znaczenie owych określeń, aby ułatwić właściwy wybór nazewnictwa, a może raz na zawsze położyć kres wszelakiej dobrowolności w tej kwestii, co jest moim cichym życzeniem.