6 lat temu ukazał się na tej stronie artykuł Tomasza Poniewierki „O monetach Prus Południowych słów kilka” - zobacz TUTAJ, w którym zaprezentował krótką charakterystykę tych monet wskazując jednocześnie na istotne problemy dotyczące wątpliwości co do istnienia niektórych egzemplarzy. Jednym z nich jest trojak wybity w 1796 roku w mennicy wrocławskiej bez MERID na rewersie. Prawdopodobnie taki egzemplarz znajdował się w zbiorze prywatnym Karola Lehndorffa, ale znamy tylko opis bez zdjęcia. Do tej pory nikt nie pokazał innego egzemplarza.

Wielokrotnie w naszej numizmatycznej pasji mieliśmy momenty zwątpienia - "nie no! Przecież nie uda mi się zebrać tych wszystkich monet", "one wszystkie są za drogie", "zawsze będzie mi brakować tych 3 najrzadszych egzemplarzy", eh...

Kolekcjonowanie pozornie jest łatwe ale nie jest łatwe znalezienie klucza wg którego chcemy zbierać monety - nie jesteśmy w stanie przecież zbierać wszystkiego.

Ciekawe odkrycie minionego roku

Początek roku skłania do podsumowań działalności kolekcjonerskiej w czasie minionym. Mimo niesprzyjających okoliczności udało mi się nieznacznie powiększyć zbiór. Oto jedna z ciekawszych monet sprowadzona do kraju w grudniu 2020 roku.

Urodna panna

Tytuł nawiązuje do opracowania Borysa Paszkiewicza pt. „Podobna jest moneta nasza do urodnej Panny” z  2012 roku. Często jestem pytany o najrzadsze i najdroższe boratynki. Zawsze odpowiadam, że najrzadsze są te, które są pięknie zachowane, prawidłowo wybite i w naturalnej patynie. Te monety powstały 360 lat temu, 100 lat były w obiegu i niewiele monet zachowało się do naszych czasów w czytelnym i identyfikowalnym stanie. Jeszcze mniej natura ubrała w piękną szatę zwaną patyną.

Ten film będzie o bliskich Ci pieniądzach...

Tak - dokładnie tych, które nosisz w portfelu. Za nimi też kryją się ciekawe historie. Pierwsze monety podenominacyjne bito już w 1990, chociaż denominację przeprowadzono 1 stycznia 1995 roku i dopiero wtedy monety te trafiły do obiegu. Wcześniej wizerunki tych monet były utajone. Jednocześnie normalnie bito monety przeddominacyjne o wysokich nominałach, ale już nieliczne.

361 rocznica wprowadzenia boratynek do obiegu

Zaraz po uchwale Komisji Sejmowej o biciu monety miedzianej podskarbi wielki koronny Jan Kazimierz Krasiński 2 lipca 1659 roku podpisał kontrakt /umowę/ z Tytusem Liwiuszem Boratinim zarządzającym od 1658 roku mennicą krakowską, w której bił monety srebrne i złote, na wybicie miedzianych szelągów w nowo utworzonej do tego celu mennicy na zamku ujazdowskim. 7 lipca ukazała się ordynacja sejmowa precyzująca, ile monet z grzywny miedzi ma być wybitych, a następnie Boratini uzyskał również nowy kontrakt na bicie miedzianych szelągów w mennicy krakowskiej od 1 sierpnia 1659 roku.